Sköp

Old Norwegian Dictionary - sköp

Meaning of Old Norwegian word "sköp" (or skǫp) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

sköp (skǫp): sköp, n. pL. (af skap) 1) hvad der paa- lægges, beskikkes en som noget, han harat gjøre eller lide; verða fyrir stjúp-mœðra sköpum Fm. VIII, 1818; sköplét hón vaxa Ghe. 39; sköp œxtu skjöld-unga, skyldu at feigir Am. 2; især om den Mennesket af Skjæbnen beskikkede Lod (jvf örlög), hvad den har bestemt: þathygg ek, at rennt hafa ek nú þeimsköpunum, at hann verði mér at banaFld. II, 16913; mikill rómr varð atmáli hans, ok sögðu mikinn skaða atslíks manns brottferð, en þó er fáttsköpum ríkara Vatsd. 12 (2316); þat erþó satt at segja, at eigi má við sköp-unum sporna Vatsd. 15 (2612); hugg-astu Sigrún! hildr hefir þú oss verit,vinnat skjöldungar sköpum Hund. 2, 27(29); mátti ok eigi við sköpum vinnaFld. I, 21122; ef at sköpum ferr dvs. om det gaar efter Naturens Orden: sonrskal taka arf eptir föður sínn, ef atsköpum ferr Frost. 8, 1. 2) Avlelem,lat. genitalia (gd. skap Er. sj. L. 2, 33,gsv. skap Bjark. 14:3); hann lét takahann ok gelda -; ok þat segja Mace-donii, at hann léti taka sköpin ok kastaút á sjóinn SE. I, 188; hann (Jupiter,er Þórr er kallaðr) skar af sér sjalfrsköpin ok kastaði síðan út á haf BarL.13512; hann sá þar á hól einum jötunmikinn ok eina flagðkonu, þau drógustum einn gullhring -, fór hann hrakligameð hana, ok mátti þar sjá viðrlitamikil sköp, því hón var stuttklæddFld. III, 38723; kvað þenna hlut meðöngu móti mega öðruvís bœta, ef hannvildi vánarmaðr vera, en hann skæriaf sér sköpin Mar. 8528; en þar er þúhugleiddir ok sátt ofan lengra um þannsama mann, sýndist þér niðr frá nafla,var um sköpin silfrs litr á þess, er skírter; ok þó vel litt Flat. II, 30011 jvf 17;þar var - œði ok óþoli í þeim stöðumlíkams þeirra, sem sköp þeirra höfðuverit, svá at sjalf sköpin vóru fúin oksundr slitin, ok ullu þau öll möðkum,bæði kalla ok kvenna Heilag. I, 34225.Jvf. kvennsköp.

Part of speech: n pl

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, sköp may be more accurately written as skǫp.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᚯᛕ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

gd.: gammeldansk.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

p.: Pagina, side.

pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.