Skörungr

Old Norwegian Dictionary - skörungr

Meaning of Old Norwegian word "skörungr" (or skǫrungr) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

skörungr (skǫrungr)
skörungr, m. Person der udmærker sig vedat holde sig frem, hvor der er Anledningtil at vise sine Evner og udrette nogetderved; annarr var Guðbrandr af Dalum,hinn mesti höfðingi, er í landino var,skörungr hinn mesti ok stórmenni okvinsæll OHm. 610; en þó at þat beri á,at hón sé mestr skörungr OHm. 4635;var Þorkell vitr maðr ok skörungrmikill Flat. II, 17629; fór hón heimeptir þat inn yfir fjörðu á fund Ver-mundar ok sagði honum, hvar þá varkomit, kvað allt sítt mál fyrir borðiverða, nema hann gerðist skörungrfyrir þessu máli Eb. 27 (4410); eigimun ek þessu máli skjóta til annarramanna; má ek hér verða skörungrEb. 41 (7421).

Part of speech: m

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, skörungr may be more accurately written as skǫrungr.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᚯᚱᚢᚿᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.
latinsk.
m.
Masculin.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back