Sloppr

sloppr

sloppr, m. vid og sid Kappe med Ærmer til at bruges udenpaa de øvrige Klæder (jvf eng. slop, se Halliwell Dict. of archaic & provincial words II, 759a37);kyrtilinn höfðu þeir eptir látit (da deføre med sig de øvrige ranede Ting) okkölluðu vera vaðmáls slopp, ok eigiféngu þeir sét á búninginn Bp. I, 67430;þeir höfðu brynjur undir sloppum Fm.VI, 1583; især om den geistlige Messe-serk: er hann söng messur, þá hafðihann slopp þann, er hann sagði Jacobuspostola átt hafa -, þaðan frá hófst itfyrsta sinni sloppsvandi í tíðum afSilvestro páfa ok prestum hans okdjáknum -, síðan var sloppum snúití dalmatikur, þvíat þat þótti betr samafyrir alþýðu augum Heilag. II, 24826 fg;messusloppr Mar. 70723; den kaldes serkrinn Mar. 7087; den kaldes ogsaa yfirsloppr Stat. 3087 fg, hvor den nævnes som forskjellig fra yfirkápa, der maa være = kantarakápa (jvf þá váru allir kenni-menn í kirkju komnir, skrýddir slopp-um ok kantarakápum Bp. I, 1862); item2 sloppar fornir Kalfsk. 83a12.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛚᚮᛕᛕᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary