Smásveinn

smásveinn

smásveinn, m. 1) liden Dreng; at vérskyldim jafnan börn ok smásveinar ískynsemdinni ok várum skilningi veraStj. 321; smásveinninn Isách vóx uppStj. 12730; þá flaug frœði af biskupimeð guðs gjöf í eyru einum smásveini5 vetra gömlum Bp. I, 4533; vei verðiþeim, er lög setja móti réttindum okrita ranglæti til þess - at gera ofreflilítlum mönnum ok lágum í folki mínu-, ok at ekkjur verði herfang þeirraok þeir gripi fyrir smásveinum (=lat. pupillos diriperent) Post. 87932 (Es.10, 2); modsættes smábárn: vér munumþat, sem vér várum smásveinar, enneppiliga eðr eigi þat, er vér várumsmábörn Stj. 2533; = lat. puer Heilag.II, 42714. 36. 4418. 24. 2) ringe Tjener;þegar sem hann (nl. Abraham) sá þá (nl.de to Engle), reis hann upp ok rann ímóti þeim ok laut þeim allr til jarðarok sagði svá: ek biðr yðr herrar mínir,víkit til húss ok herbergis ykkars smá-sveins Stj. 1213; hér sitja inni hinirmestu vinir mínir, lendir menn -,ok varð engum jafnvel til mín semþessum smásveini Fm. VII, 1589; frúIngirið Karlsdóttir ok Hannes Olafsson- sögðu, at herra Jón Darre hafðifullt ok líka giört sínum smásveiniAuliri fyrir þær 12 markir -; gáfuok frú I. ok H. fyrr næmd Niculaskvittan ok - á herra Jóns vegna okAulirs hans smásveins DN. XI, 1069. 12.Jvf. "konungens småsvenner eller hof-junkare" i Beretning om Kong Erik d.14des Kroning i Sv. hist. Tidskr. 1885s. 27127 og K. Maurer das älteste Hof-recht des Nordens s. 752.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛘᛆᛋᚠᚽᛁᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.