Snarpr

snarpr

snarpr, adj. = lat. asper 1) skarp, = hvass1, skarpr 4; snörp egg Sig. 3, 58; snarptsverð Sturl. II, 5436; snarpr tindr Bp.II, 8719; blómarnir renna upp á miðliþyrnanna ok rósan vex upp á miðliklungra ok þyrna ok hilmir hón, enþeir þreyngva henni, er þeir vaxa uppok særa hana af því, at þeir ero snarpirok hvassir Homil. 16531. 2) som be- rører paa en ubehagelig Maade ellersaaledes, at man lider derunder, heftig,voldsom, haard (jvf hvass 2, skarpr 5,snerpa 2); snörp atganga Þorskf. 5611;snörp atreið Klm. 24731; hit snarpastaél Sturl. II, 5716; skyldi hann ór takastþessu lífi undir þungum þúst snarpsdauða Magn. 23 (Icel. sag. I, 26023);þá var hinn snarpasti kuldi ok frostFlat. I, 43832; myndi þér eigi heldrhœfa at hlýða mínum föðurligum for-tölum en þess hins gamla karls ráð-lauss ok rotins hégómligri áeggjan, erþér kendi at skipta þessu hinu sælu lífií - meinlætislíf, ok þessi hin elskuligathæfi vár brott kasta ok ímót takasnarpt ok hart ok herfiligt líf Barl.11128; snörp orrosta Flat. II, 4419; Klm.24714; Trist. 4 (1630); hann ferr langarleiðir ok torvelligar at snörpum vetr-inum Pr. 25921; þeir - veittu atgönguborginni ok vildu prófa, hvárt vörnborgarmanna væri jafnsnörp sem orðþeirra ok háðulig áeggjan Fm. VI,15615. 3) djærv i Striden, til at gaaløs paa Fienden, = hvatr 2; hann varhverjum manni fimari ok skjótari ok íbarðögum röskvari ok snarpari Fm. X,31423; hit snarpasta mannval Kolbeinskom þeim Þórði í opna skjöldu Sturl.II, 569; fór þá, sem verða kann, at þá,er sigrinn fæst, hœlir sér jafnt hinnblauði sem hinn snarpi, en af úsigrin-um eru jafnt ámæltir hinir hraustusem hinir blauðu Pr. 27331; gerumstvér allir snarpir ok skeleggir í þessumráðum, er vér höfum upp tekit OH.21424 (Hkr. 48626); snarpr í orrustuYngl. 244; Fm. VI, 6016; þá kallaðikonungr til hinn snarpasta hund Viga- ok vísaði at hinum klæðlausa manniFlat. I, 3873; þá skipaði hann mönnum-, er halda skyldi fyr honum í bar-daga, ok valdi þar til þá menn, ersterkastir vóro ok snarpastir OH. 20620. 4) barsk, skrækindjagende, egnet til at for-færde; svá snörpum keisarans orðumþora þeir sálugir engu svara Heilag.II, 10614; erkibiskupinn gengr djarfligainn í keisarans höll ok at honum meðsnörpu andliti Heilag. II, 10516; (hefirhann) eitt auga ok er þat heldr snarptok frœknligt Didr. 17930. 5) haard, mods. fin, blød; om Klæder (jvf hvass 3,skarpr 7); hann bað, at Barlaam gæfihonum hárklæði sítt ok sína snörpuyfirhöfn Barl. 9735; næst sér hefir hannsnarpt hárklæði Thom. 2513. 6) ujevn;rangir hlutir munu réttast en snarpirsléttast Post. 86935. 7) ufrugtbar, =skarpr 3; er þat land svá íllt ok snarpt,at þat er náliga úbyggvanda fyrir þásök Kgs. 2110. 8) begavet med skarpe, gjennemtrængende Aandsevner; (hann)var alla sína daga sœmiligr byskupok snarpari til bœkr en flestir mennaðrir Mar. 104111; verðr þessi maðrsvá glaðr við fyrr sagt fjár uppgrip,at þótt öll málsnildargjöf hins snarpaOmeri eða Maronis höfuðspekinga legðisik fram at skýra, ætlar ek o. s. v.Heilag. II, 7233. 9) i grammatikalsk Betydning, = hvass 4; hver samstafahefir ok framflutning annathvárt linaeðr snarpa, ok er sá andi hér kallaðrhrœring framflutningar samstöfu SE.II, 701 jvf 8610.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚿᛆᚱᛕᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary