Snauðr

snauðr

snauðr, adj. 1) bar, ubesmykket, saadan at man derved ikke vil lægge Dølgsmaalpaa noget; þá svarar Einarr Þamba-skelfir ok bað hana þegja ok valdihenni mörg snauð orð Heilag. II, 1735;jvf segja e-t berum orðum. 2) blottet for noget (at e-u), saa at man ikke er Eier deraf; hann var snauðr at fé okeigi mjök vinsæll af alþýðu mannaHœnsn. 1 (12411). 3) = snauðr at fé;þér eruð menn snauðir, en ek em fé-lítill Fm. VIII, 207; sá maðr var ávaltsíðan snauðr, svá at aldri festist févið hann Fm. V, 19429; margr, er áðrvar fullsæll, gékk snauðr í brott Fm.VIII, 36118; skal engi óboðinn koma (nl.til brúðhlaups) hvárki ungr né gamall,snauðr né sæll El. 13620; hinir auðguhugðust leysa mundu óðul sín, en hinirsnauðu höfðu ekki fé til Flat. I, 22422;þeir fóru á skip hinir snauðu menn (=fátœkir Bp. I, 35432) Bp. I, 3553; især menes med snauðir menn, snauðar konuromstreifende Betlere: þeir fundu þarkonur snauðar Nj. 93 (1426); snauðirmenn níu köfnuðu í gestahúsi Sturl.II, 16621; var þá allt snautt ok fátœkt,er þeir fóru á brott Sturl. II, 16930; erhvarvitna þat land svá íllt ok snautt,at þat er náliga úbyggvanda fyrir þásök Kgs. 2110 &vl 4; hann strýkr brottór því gózi föstu ok lausu, sem hannkallaði sítt, svá snöggr ok snauðr orð-inn, at varla mátti hann sik eða sínnskósvein vel fœða Æf. 4831.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚿᛆᚢᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary