Snjallr

Old Norwegian Dictionary - snjallr

Meaning of Old Norwegian word "snjallr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

snjallr: snjallr, adj. (jvf mht. schnell; sv. snäll,snål) 1) dygtig, duelig til sin Gjerning,til at gjøre, hvad der anstaar en Mandeller med Rette kan kræves, væntes af ham; Björn gékk í skálann inn ok leitaðiorðheilla við menn, ok spurði á ennœðra bekk enn ýzta mann, hvárt hannværi jafnsnjallr honum Vígagl. 647. 51;ætla ek áðr en þeim fundi lúki, atfœrast skal af tvímælit, hvárt sannaraer, at þú sér maðr snjallr ok vel hug-aðr, eða sé hinn veg -, at þú sér eigisnjallr Ljósv. 1666 fgg; ósnjallara kvaðhann mik en gyltuna Vallalj. 190; eruhildingar hölzti snjallir Hund. 2, 22 (24);engi klerkr er svá snjallr, at svá kunnistilla sínu viti at skilja hagleik möttuls-banda Flov. 14237; ef maðr er engimælskumaðr eða heldr úsnjallr at máli,þá er ok þess betr, er hann hefirskemra erendi í munni Kgs. 7210; hannvar snjallr at máli, slœgvitr - Pr. 31217. 2) i Besynderlighed modig, mods. ragr;ef hann er snjallari en geit eðr hug-prúðari en merr Flat. II, 22317; snjallrí sessi (mods. við víg varastr ok skjarr-astr við skot Lok. 13) Lok. 15. 3) vel- talende, = snjallr at máli, málsnjallr,snjallmæltr; ef maðr er snjallr oktunguhvass Kgs. 727; á þessum stun-dum hafði hann með hendi ok yfirlaseina bók Ciceronis, þess spekings, ersvá heitir ok svá snjalla tungu hefirhaft, at - Heilag. I, 1239; hverr varþessi hinn snjalli (= málsnjalli Fm.VI, 41518) maðr? Fsk. 20629; var ekþá í garði hans í Tunænni ok rœddomáðr um oftliga, at hann skildi gera siksnjallan DN. III, 2841; völdust til 3hinir snjöllustu menn á þinginu at talaímóti honum Fm. X, 27819. 4) god, tjenlig, udmærket i sit Slags; þat ermál manna, at þat hefði verit hit beztaráð ok snjallasta Fm. VI, 41711; talasnjallt erendi Fm. X, 27830; engi varsvá vitr hjá, at snjallara mál mundifram bera en hann Fm. VII, 15820; erdrepit á dyr mikit högg ok snjallt Frs.17429; snjallt, adv. dvs. vel: Ölvir talaðilangt ok snjallt Eg. 25 (493); hanntalaði svá snjallt ok slétt, at öllum -þótti þat eina satt Fris. 67; Girkir várusnjallara talaðir en þeir Pr. 34618.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚿᛁᛆᛚᛚᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.: Adjectiv.

adv.: Adverbium.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.