Snœri

snœri

snœri, n. Snor, Snøre (jvf lína, reip,vaðr); paa snœrispjót: óðir þá urðu,er þat orð heyrðu, forðuðu fingrumok féngu í snœri, skutu skarpliga okskjöldum hlífðusk Am. 42; som tjener til vébönd: þar er dómrinn var settr,var völlr sléttr, ok settar niðr hesli-stengr í völlinn í hring, ok lögð umútan snœri umhverfis, vóru þat kölluðvébönd Eg. 57 (12327); til at binde om noget: hann hafði knýtt fénu í snœriok dró þat upp síðan Grett. 3817; til ved Hjælp deraf at komme ned til etlavere liggende Sted: þú skalt hafameð þér eldfœri ok ás ok snœri okbregð um ásinn ok sœk svá inn íhauginn Hom. 311 (jvf Flat. II, 87); til Fiskefangst: menn reru til fiskjar -;strýkr í einum rykk allt hans snœriút í bládjúp Bp. II, 17923; om Anker- taug: fáit mér snœrit; síðan fór hannaf stokki sínum ok kafaði niðr ok komsnœrinu í akkerishringinn Ljósv. 2859.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚿᚯᚱᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary