Sökudolgr

Old Norwegian Dictionary - sökudolgr

Meaning of Old Norwegian word "sökudolgr" (or sǫkudolgr) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

sökudolgr (sǫkudolgr)
sökudolgr, m. Person med hvem man har noget udestaaende, har Tvistemaal, tilhvem man desaarsag staar i et fiendtligtForhold; þat vil ek, at þú takir viðhandsölum á fé mínu -, mun þatþá ekki upptekit af þeim sökudolgummínum Nj. 149 (25716); á þessu samaþingi lýsti herra biskup útanferð sínniok sagði öllum sínum sökudolgum með bréfum afheyris, ok með sjalfs sinserendi þar á þinginu áheyris, at þeir- Bp. I, 77126; sál hans bað hinnsanni guð í sínn fögnuð fara; söku-dolgar, hygg ek, síðla muni kallaðirfrá kvölum Sól. 24.

Part of speech: m

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, sökudolgr may be more accurately written as sǫkudolgr.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚯᚴᚢᚦᚮᛚᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

m.
Masculin.
p.
Pagina, side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back