Sperra

sperra

sperra, v. (rð) 1) = sparra (jvf rausta);hlaðuna skyldu þeir upp taka ok geraá tvau umhverfi eðr þrjú ok síðanrausta, sperra, trœða, þekkja DN. I,47711. 2) udstrække; hross - sýktistok lá á húsi ok sperði frá sér fœtrBp. I, 61422. 3) sperrast við dvs. stritte imod; géngu þeir á brott með hana,en hón sperðist við Svarfd. 2933; hannbítr í annan bókfellisendann, en togarannan með klónum, sperrist við fast ísætinu ok reynir aflit á bókfellinu Mar.17623; bróðirinn sperrist við slíkt, erhann mátti, en hón var styrkri Heilag.II, 61119. 4) sperra e-n frá e-u dvs.fortrænge, udelukke; hann skal þar meðkaupa sér hinn tíundhlutinn í himin-ríki, er maðrinn var í fyrstunni tilskapaðr ok síðan í frá sperðr meðfjándans áeggjan NL. I, 45913; upp-spertr Hrafnk. 18 jvf &vl 1.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛕᚽᚱᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.