Sporðr

sporðr

sporðr, m. (G. -s, N. Pl. -ar) Hale, yderste Bagdel paa Fisk, Slange og lignendeDyr; óx ormr svá, at hann liggr ímiðju hafinu of öll lönd ok bítr í sporðsér SE. I, 1062; hón var - fram skapatsem hendr er aptr sköput at öllu semormr með lykkju ákafliga mikilli okbreiðum sporði Flat. II, 2621; þat hefirengi sét, hversu hinn neðri endir erskapaðr á því, hvárt heldr er, at sporðrhefir á verit sem á fiski eða - Kgs. 3832;sporðar fiskanna (dvs. i Stjernebilledet)(eru) knýttir saman með nökkuru bandiPr. 4786; Ulfr er várr sterkastr; hannskal fara á sporðinn, þvíat þar er mestafl ormanna Fm. VI, 16514; hann (nl.vatnormr) hefir bæði bœxl ok sporðBp. II, 17337; sporðr skjaldar dvs. den nederste Del af Skjoldet (se skjaldar-sporðr): þreif Björn sporð skjaldarinshinni hendinni ok rak í höfuð ÞórðiHítd. 6517; höggr Þorgils sporðinn afskildi Svarts ok undan honum fótinnFlóam. 16 (1352); hann hafði haft sverðundir hendi sér ok hjó til manns okkom í skjöldinn ok af sporðinn okfótinn af manninum Nj. 130 (20024);standa e-m á sporði dvs. være ens Over-mand, være en overlegen: sá hinn samifjánda árr ok öfundarengill eflir þessahina fjölkungu menn, er nú hafa mjökyðr á sporði staðit Post. 7961; munengi maðr hér þá á sporði þér standaNj. 75 (11117); vitr maðr ertu, Eyólfr,svá at fáir munu standa á sporði þérNj. 145 (2444); íþróttamaðr var hannsvá mikill, at engi stóð honum á sporðium flestar íþróttir MaG. 1 &vl 2. Jvf.brúarsporðr, bryggjusporðr, eyrisporðr.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛕᚮᚱᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary