Spretta

spretta

spretta, v. (tt) 1) rive noget løs fra det Sted, den Gjenstand hvortil eller hvoromdet var fæstet, bevirke at det sprettr (2);Gríma sprettir tjaldskörum; - hóngengr inn í tjaldit Fbr. 3430 jvf Bp. I,42025; gékk þar upp maðr ok sprettilyptingartjaldinu Fm. VI, 1795; ef maðrgildrar í heimröstum, skal hann sprettaum daga en gildra um nætr Landsl.7, 5813; ek lét spretta berkinum tiltréssins Alex. 17322; hann - sprettirsöðulgjörðunum ok léttir söðlinum uppSturl. II, 2582 jvf 966; skulu þit sprettagjörðunum hennar Heið. 22 (33919. 34015);sér hann tígurligan mann á stóli sitjaok sprettir af honum beltinu Fm. IV,313; konungr spretti af sér saxi, erhann var vanr at bera dagliga Þ.hræð.414; spretti Ormr af sér digrum fésjóð,er hann var gyrðr með Fm. VIII, 14223;hann spretti af (kyrtlinum) annarrierminni Fm. VI, 34923; fór kona súór fötum þeim, er hón vildi ekki viðverk hafa ok spretti frá sér félítlunisti Bp. I, 33727; (hann) spretti þá frálokunni ok lauk upp Fm. VIII, 33213;sprettir hann upp speldi Sturl. II, 2583. 2) rive noget i to eller flere Dele, saa atdet sprettr (5); lét Hrolfr eyki sprettahonum í sundr Fld. III, 3573; sundrsprettir þú rauða haf Heilag. II, 21911;Þjalfi - hélt á lærlegg hafrsins okspretti á knífi sínum ok braut tilmergjar SE. I, 14216.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛕᚱᚽᛏᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.