Springa

Old Norwegian Dictionary - springa

Meaning of Old Norwegian word "springa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

springa: springa, v. (spring, sprakk, sprunginn) 1) løbe, = hlaupa; man þat skemtanþikkja -, hversu þítt ess springr fagr-liga í móti þínum úvin Ridd. 622; þáværi þér hefnt Helga dauða, ef þú -hefðir eigi mat nema á hræum spryngirHund. 2, 31 (33). 2) bryde frem, =spretta 4; sprakk blóð bæði af nösumhennar ok munni Partalop. 286; sprakkaugusteininn út Flat. II, 38721; springaupp dvs. komme tilsyne, dukke frem, frem-staa: þarf þar eigi langt um, at hérspringr upp svá fögr veizla, at - Clar.515. 3) briste; kviðrinn Gilla sprakkaf bruna Draum. 13225; bað hón langastund til guðs, at hennar hjarta mætti-springa Partalop. 285; hornit sprakkí sundr í miðju Eg. 44 (8531); steinarspringa Heilag. I, 26618; nú greiptuá kýlinu því, er ek hugða, at fyrirlöngu myndi springa Fm. VII, 12114;nú sprakk fótrinn í nátt, ok er órkveisunaglinn Hrafnk. 151; börnin léthann binda undir brjóst þeim svá fast,at þau kafna ok springa Gyð. 525;þóttist hann allr mundu springa Gyð.852. 4) = sprengjast dvs. tage saadanSkade af Overanstrengelse af noget somovervælder de legemlige eller aandeligeKræfter; annat mun þér verða, en þúspringir af torfkasti Sturl. II, 19637;hann var náliga sprunginn af mœði Eb.18 (2420) (= sprengðr af mœði Heilag.I, 69634); segja menn hann sprungithafa af liðsemd þeirri, sem hann veittií skipbrotinu Bp. I, 63112; Án fanneigi fyrr - en Grímr var sprunginnaf róðrinum Fld. II, 35528; konungr -bað Halla eta grautinn þar til, er hannspryngi af Flat. III, 41935; sprakk hónaf harmi ok dó SE. I, 17614; hón varbúin til at springa af harmi Guðr.Indl.; svá var hón móðug, mundi hónspringa Guðr. 1, 2; sem Josivena heyrirþetta, þá sprakk hón náliga af harmiBev. 22035; er þat sögn manna, at hónhafi sprungit af stríði Laxd. 50 (15223);þar féll hann niðr ok stóð aldri síðanupp, ok rann hjarta hans alt ór honumok lá hann þar þá svábúit sprunginnStr. 5626; œrðust yxninir ok urðu þegarlausir ok hljópu þegar - þar út tilsjófar, ok váru þá sprungnir báðir Eb.34 (6229); ríða nú í Bjarnardal ok komatil Arnkelsbrekku; þar springa báðirhestarnir (saa at de kunde ikke ride længere paa dem) Gísl. 1928; þá kom Rollantríðandi á einum farahesti svá móðumok nær sprungnum af erfiði Klm. 3106. 5) uden Subjekt: sprække; lýstr til hansmeð eikikylfunni ok kemr á hjalminnuppi ok springr undir Flat. I, 19037 (=Fm. XI, 13313; cod. Am. 510 q. har efter Udgaven af 1879 s. 7711: kom höggitá hjalminn uppi, ok þó springr eigihjalmrinn sundr; Jómsv. 7319 har: þathögg kom í hjalminn ok varð svámikit, at hjalmrinn rifnaði); rak hannniðr annat kné á arinhellu þar í stof-unni, svá at sprakk mjök Bp. I, 68028;Þorgils laust með öxi lítilli í höfuð hon-um, ok sprakk nökkut í hárrótunumSturl. II, 13334; kom tréit í höfuðit oksprakk fyrir; - Jökull mælti: eigi munyðr þetta mikils þykkja vert, þótt Þórirfengi einn hnekkisstikil í höfuðit Fld.II, 4078; þat kallaði hann svá, er í krossvar sprungit Vígagl. 2364.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛕᚱᛁᚿᚵᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

ndl.: nydøidsk.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.