Spyrja

spyrja

spyrja, v. (spurði) 1) opspore, ved Forføl- gelse af ens Spor finde ham, faa grebetham; verða þeir þess varir ok faraeptir jafnbrátt með hunda þá tvá, erþví váru vanir at spyrja pá, er undanhlypisc Hom. 15912; hundar þeir, erváru vanir at spyrja þá upp, er undankvámust Flat. II, 3841; spyrja til garðsmanni dvs. forfølge en Mands Spor tilden Gaard, hvor han har sit Hjem, Gul. 2553. 2) opspore noget, søge Under-retning, Oplysning om noget; skulu öl-húsmenn morð spyrja Gul. 1577; erf-ingi spyri morð, ef hann kann til atkoma Byl. 4, 107; spyri erfingi morðsBjark. 276; fá, geta e-n upp spurðan dvs.ved sin Eftersøgen faa Kundskab om, hvoren er: leituðu þeir eptir Ólafi um morg-ininn ok féngu hann eigi upp spurðanSturl. I, 3008; þá er hinn heilagi Jónbiskup var í Suðrvegum - gat hannupp spurt ok með sér haft Sæmundhinn fróða Bp. I, 22727. 3) spørge;spyr slíks (dvs. om hvad), sem þér sýniskKgs. 589; ekki er þessa máls svá úfróð-liga spurt, at - Kgs. 6517; þess atspyrja Guðr. 2, 17 (18); þess mun glaðrkonungr Geiti spyrja Sig. 1, 3; spyrek lögspurning Grg. I, 4021. 29; spyrjae-n tíðinda dvs. spørge en for saaledes atfaa sig fortalt Tidender: margir mennfóru at finna Gunnar ok spyrja hanntíðinda Nj. 33 (486); jarl kendi Auðunok spyrr hann tíðinda af Íslandi Gunl.6 (21813); spyrr konungr menn ráðs,hvat þá sýnist tiltœkiligast OH. 1786;spyrja e-n af e-u dvs. spørge en om noget: víða af löndum spurði hann af háttummanna ok síðum þá menn, er gerlavissu Flat. II, 496; boðsmenn spurðuhann af helvíti Heilag. I, 52510; spyrjae-n at e-u d. s.: maðr spurði Þóriat viðskiptum þeirra Flat. II, 23030;Emundr gékk firi hann ok hneig hon-um ok kvaddi hann; konungr sá ímótihonum heilsaði honum ok spurði hannat tíðindum OH. 8522; spyrja at þing-festi manna Grg. I, 4012; spyrja e-n atum e-t d. s.: engi var svá djarfr, atþyrði konung at at spyrja um þettamál Flat. II, 1101; um morguninn komÞóroddr bóndi til hennar ok spurði atum sótt hennar Eb. 51 (955); spyrjae-n at nafni dvs. om ens Navn: konungrhugði vandliga at manninum, er velvar búinn, ok spurði hann at nafniNj. 3 (69); SE. I, 1467; spyrja at e-u dvs.spørge om noget: síðan spyrr Sigurðrat ferðum Ólafs ok þangatkomu hansFm. X, 22623; spyrja at e-m dvs. spørgeefter en for at faa Oplysninger om ham:hann spurði at mér Heilag. I, 63421;Bersi - gékk fram fast ok spurði atÖgmundi Sturl. I, 21730; Skeggi -sneri inn ok spurði at húskarli Sturl.I, 2829; spyrja eptir, ef - dvs. spørge,om - : Sigríðr spurði eptir, ef þeirværi þar synir Berðlu-Kára Eg. 22 (408);var Hrani eptirspurðr, ef hann kynninökkut til at leggja Fm. IV, 328; sendihann menn - ok lét spyrja eptir, efhann vissi, hvat til bar Flat. II, 10910;med Undersætning, der begynder med spør-gende Adj. eller Adv.: spurði hón eptir,hvat íslenzskra manna væri á skipi Nj.3 (57); spurði Fjölnir eptir brœðr sína,hvat þeir ætlaði honum af fénu Fm. XI,448 (Jómsv. 594); sendu þeir þá mann tilSkapta lögsögumanns at spyrja eptir,hvárt rétt væri Nj. 143 (23630); absol.sagði Koðran syni sínum eptir spyr-janda þessa alla hluti Bp. I, 407; spyrjae-n frá e-u dvs. spørge en om noget:menn spurðu Þóri frá skiptum þeirraOH. 11624; spyrja e-n um e-t d. s.:þeir spurðu Gunnar um fundinn Nj. 66(10027); vér höfum ekki um spurt áðr,hvat hér er títt OH. 11612; - spyrjastfyrir um e-t dvs. forespørge sig (spyrjafyrir sik) om noget: þeir spurðust þáfyrir um ferðir Ólafs konungs OH. 2001;þeir koma undir Skorrey ok eiga þardvöl nökkura ok spyrjast þar fyrir umferðir manna Laxd. 49 (15022); spyrjastum e-t d. s. (spyrja sér um e-t): skaltuspyrjask um vandliga, hverir þeir menneru með konungi, er optast eru vanirat flytja mál manna fyrir konungi Kgs.6523; - spyrja med en efterfølgendeSætning, der begynder med et spørgendePronomen eller Adverbium: maðr spurði,hvern veg Ásbjörn yrði við þá, er þeirruddu skipit Flat. II, 23032; þeir spurðu,hvárt konungr væri í bœnum Nj. 3 (526);Gunnarr - spurði, hvat hann vildi þáláta at gera Nj. 65 (1007); þeir géngufram báðir ok spurðu, hvat hón vildiþeim Eg. 22 (4010). 4) faa at vide;Ásmundr spurði þat, at -, Flat. II,2382, jvf Fm. VIII, 1511; þá spyrr hann,at -, Alex. 1083, jvf Fm. VII, 27020;spyrja (þeir) af hverju landi, er þeimkom í hug Fld. II, 26225; spyrja til e-sdvs. faa Underretning om en: Gregoriusspurði lítlu síðar til þeirra Fm. VII,27026; þeir spurðu til þeirra BirkibeinaFm. IX, 2244; er Svíar spurðu til hans,þá mátti hann ekki þar vera Yngl. 46(Fris. 292); síðan hefi ek aldri til hansspurt Flat. III, 40224; spurði hann tilSóta, at hann var farinn suðr til Dan-merkr Nj. 4 (716); Ásmundr spurði tilþess, at - (eller: - spurði þat, at -)OH. 1247; spyrja e-t, ekki, eigi neitttil e-s dvs. faa høre noget om en o. s. v.:er þeir kómu þar, þá spurðu þeir ekkitil Svía konungs OH. 7636; Snorri goðispyrr nú, hvar komit er málunum Nj.146 (24419): spyrst til e-s upers. dvs. manfaar Efterretning om nogen, noget: hefirtil þess skips aldri spurz síðan Nj. 160(28213); er spurðist til Ólafs í Svíþjóð,at hann ryðr markir Yngl. 46 (Fris. 296);hann hafði lengi verit í útlöndum sváat ekki spurðist til hans Bp. I, 22735;e-t spyrst dvs. man faar høre noget, Efter-retning om noget naar frem: þau tíðindispurðust ór Bjarnarfirði norðan, at -Nj. 14 (2517); nú spurðist skipkvámanaustr þangat til Víkrinnar Nj. 3 (56);er þat spurðist í Noreg, at - OH. 19931;þessi málatilbúnaðr spurðist til Hlíðar-enda Nj. 65 (1006); e-m spyrst e-t dvs.en faar høre, vide noget: mér spyrst áþann veg til um alla þá - sem allirverði ekki at manna Eg. 6 (916);spurðist honum svá til, sem - OH.4426.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛕᛦᚱᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary