Staðfesta

staðfesta

staðfesta, v. (tt) 1) give, skaffe nogen fast Ophold, Opholdssted; þat fé, er þingu-nautar hljóta, þat skal til þess hafaat staðfesta ómaga með, ef ero, meðanþat vinnst til Grg. I, 11525 jvf Grág.8612; staðfesta sik, staðfestast dvs. tagefast Ophold paa et Sted: Benedictusstaðfesti sik í einum hellisskúta okvar þar þrjá vetr Heilag. I, 15913; erhann bar þetta fyrir menn sína, þálöttu allir at staðfestast þar Flat. II,32123; þá er ek kem at öðru sinni,mun ek hér staðfestast Eg. 38 (7518);þótti þeim ílla, er hann vildi eigiþar staðfestast Eb. 5 (722); men ogsaa:standse, = staðna: kemr inn at úvöruúkunnigr kaupmaðr - gangandi djarf-liga - sem hann mundi kaupa viljanökkurt líkneski; en eptir þat stað-festir hann sik ok lítr til norðrættareptir spyrjandi, hvers líkneskja þatværi Mar. 55826. 2) gjøre fast, urokke- lig, uforanderlig, bekræfte, stadfæste; þessi(munkr) hafði staðfestz hin flestu ár ímargfaldri bindendi Heilag. II, 3651; afþví at vér - sáum, skoðaðum ok skil-vísliga yfirlásum þá skipan, þá sam-þykkjum vér hana ok staðfestum íöllum sínum greinum Rb. 49 (12418);varla hafði hann heitit staðfest, áðr -Heilag. I, 54532; at þessu heiti stað-festu Mar. 10483; hann staðfesti þatráð fulluliga með sér Stj. 8413; kon-ungar höfðu þetta ráð staðfest sín ímilli dvs. blevet fuldt enige om, aftalt detindbyrdes saaledes, at det skal være vist og staa fast, OH. 621 jvf Flat. II, 17235;sögdu guðs persónur, faðir ok sonr okheilagr andi, svá fyrirhugsandi ok stað-festandi sín í milli: gerum vér mann-inn Stj. 1931; staðfesttu þeir þetta sátt-mál með sér Fm. VI, 28618; staðfestistþat í skapi hans, at - dvs. han fattede den afgjorte Bestemmelse, at - Eb. 25(3910); svá er mælt ok staðfest (&vlstaðfastliga tekit) um allt landit at -dvs. vedtaget som noget der skal staa fast, Landsl. 4, 161; þú munir staðfesta ráðþítt ok kvænast Laxd. 7 (83); þat stað-festir (dvs. beslutter) ríki maðr at sœkjahann heim Æf. 48109; herra Jón Þór-alson - staðfesti ok uppandvardedesíra Hávardi Pálssyni - svá mikla jörð,sem liggr í Rodo sókn í Borgasysseldvs. overdrog til sikkert Eie, paa bindende Maade, DN. XI, 428.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᛆᚦᚠᚽᛋᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.