Stafn

Old Norwegian Dictionary - stafn

Meaning of Old Norwegian word "stafn" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

stafn: stafn, m. (G. -s, N. Pl. -ar) 1) Stavn, en af Fartøiets Ender (skutastafn ok fram-stafn Bp. I, 1463); nú skal skip eigibrenna né brjóta, áðr stafnar sé sœmdirvið kjöl á öðru skipi Gul. 306 (1017);Sigurðr hjó stafna af skipi sínu ok hjóá raufar ok sökti niðr Fm. VII, 21516;géngu þeir upp á skipit ok hruðu meðstöfnum (dvs. mellem Stavnene) Fm. VIII,2918; Sturla stakk þar stafni við (dvs.lagde der til Lands), er þeir Áron várufyrir Sturl. I, 25520; lögðu þeir eigi seglsítt, halda með landinu fram ok sá, atþat var eyland; settu enn stafn við þvílandi (dvs. seilede ud fra det Land, jvf settuframstafn frá landi Flat. I, 43137) okhéldu í haf hinn sama byr Flat. I,4323; snýr hann nú aptr stöfnum Ingv.7 (AR. II, 157a19). 2) Fremstavn i Særdeleshed; Baglar lögðu þá ór höfn-inni ok stungu stöfnum at nesinu Fm.IX, 4510; varðmenn - kváðust sjá landsvá nærri sér, at þeir stungu nær stafniat Laxd. 21 (4822); stinga at stafni og- saa om at lægge til ved et andet Fartøi:þeir stinga at stafni ok bera festar uppí skipit Finb. 8 (167); Alfr endir velorð sín ok stingr þar stafni at; þeirkvöddust vel Finb. 13 (2816); Erlingrskakki lagði at skipi Hákonar konungsok stakk stafni á milli ok skips Sig-urðar af Reyri Fm. VII, 26410; stingaþeir stöfnum saman ok berjast Flat.I, 19016; þeir börðust um stafna Fm.VI, 7624; láta deila um stafn við e-ndvs. lade det komme til en Søtræfning med en, Flat. II, 4481; fig. tveim stöfn-um mun deila fyrir þér dvs. det gjældermeget for dig, din Velfærd skal her af- gjøres, HeilaG. I, 41428; ek vildi látadrífa um stafn, sem verða mætti dvs.lade det staa til, prøve Lykken (med Bil-ledet taget enten af sjódrif eller örva-drífa) Fld. II, 3552; hann liggr á haug-inum ok hefir hina sömu iðn fyrir stafni(dvs. har det samme for sig, vil gjøre det)Flat. I, 2152; þessa iðn hefir hann núfyrir stafni Band. 59; er góðra hafna vánfyrir stafni Kgs. 51 &vl 7. 3) Gavl i Bygning; ek þikkjumst sjá um allastufuna ok þikki mér sem undan sébáðir stafnarnir Nj. 128 (1977 &vl).Jvf. stafnrekkja, stafngluggr, stafn-hvila, stafnsænG.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᛆᚠᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

fig.: figurlig, i figurlig betydning.

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

p.: Pagina, side.

Pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.