Stanga

Old Norwegian Dictionary - stanga

Meaning of Old Norwegian word "stanga" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

stanga: stanga, v. (að) 1) stikke, med Redskabet til- føiet i Dativ; konungr stangaði í (nl. hnísuholdit) knífinum Fm. VII, 16124. 2) stikke, tilføie Stik, med Gjenstande dermodtage Stikket tilføiet i Akk.; f. Ex. látum eigi stanga oss hér inni sváauvirðiliga Sturl. II, 1924 jvf Háv. 473;nú skulu þér stanga með spjótsoddumallan þenna holma Fbr. 1046; á hannat stanga fiska, ef á brotum liggja oká götu hans, enda sé þat eigi veiðistöðhans Grág. 5077; mjök vilja mik öllstrá stanga dvs. alt vil vende sig imod mig og tilføie mig Skade, Sturl. II, 12210jvf Jómsv. 7710 fg; stráin stangi þik,stofnar angri þik Fld. III, 2061 fg; hannstangaði mik spjótsoddinum Frs. 9917;þeir - stönguðu þá með spjótum tilbana Flat. II, 3587; fig. fyrir þvílíkthörmungar yfirbragð stangar hann semskjótast hjarta keisarans Mar. 42529;Azoti sá sik stangaða svá stríðu áfelliStj. 43621. 3) stange (med Horn, om naut); nautin stönguðu uxann til banaVápnf. 219 jvf 11; ef hundr eða hestreða oxi stangar mann o. s. v. Gul. 1471jvf Landsl. 4, 226; ef maðr fælir hrossat manni - til þess, at hann verðiundir fótum eða stangaðr eða drepinn,ok varðar fjörbaugsgarð Grg. I, 15525;stönguðust graðungarnir Vápnf. 318 jvfÞ.hvít. 4620; ef 5 aura skaði verðr at,ok varðar þat fjörbaugsgarð, þó at fésvelti eða stangist, svá at deyi Grág.49616. 4) ved Stød drive afsted; sumirváru stangaðir með spjótum út á díkitFm. VI, 4091; er þér ok nærr at stangaór tönnum þér razgarnarendann merar-innar, er þú átz, áðr þú reitt til þingsNj. 121 (1858). 5) annarr aldraðrmaðr hafði sína vandlaupa albúna okmeð þeim togum stangaða, er þar tilheyra dvs. og forsynet dem med tilføiedeBaand (lat. retinacula) at bære dem i, Heilag. II, 61414 jvf 32.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᛆᚿᚵᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

fig.: figurlig, i figurlig betydning.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.