Steði

Old Norwegian Dictionary - steði

Meaning of Old Norwegian word "steði" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

steði: steði, m. (G. steðja) 1) Ambolt; Sigurðrhjó í steðjann ok klauf niðr í fótinnFld. I, 15512; er járnit var heitt orðit,bregðr hann því ór aflinum ok á steð-jann Didr. 16621; smiðr berr þetta gulltil steðja niðr steypandi ok o. s. v. HeilaG. II, 1319. 2) Mynt, saavel denIndretning, hvormed der myntes som dedermed myntede Penge (gd. steet JydskeLov 3, 65); svá ok um steðja várn -þá viljum vér, at erkibyskup hafi einnmann ok einn svein þann, sem mestanytsemd megi gera með honum til silfr-sláttu NL. II, 48223; þat er ok úbóta-mál, ef maðr falsar steðja eða insiglikonungs várs LandsL. 4, 413; meistara-menn yfir steðja erkistólsins, í þeimglœp sannprófaðir, at þeir höfðu falsatsteðjann, váru inn kastaðir með valdikonungsins Bp. II, 5810.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᚽᚦᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

G.: Genitiv.

gd.: gammeldansk.

L.: Linje.

m.: Masculin.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.