Stefna

Old Norwegian Dictionary - stefna

Meaning of Old Norwegian word "stefna" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

stefna
I. stefna, v. (nd) 1) lade noget under Seilad- sen ligge lige for Forstavnen og i sammeLinie som begge Fartøiets Stavne; beintstefnit ér skerit dvs. I holder lige paa Skjæret, Mork. 484. 2) lade noget (e-u) under sin Bevægelse gaa i en visRetning, som nærmere betegnes, = stýra;kvað úvænligra at ráðast út í foraðs-veðrum ok stefna sér til örkumlaok mönnum sínum Hitd. 569; alminde- ligvis dog med udeladt Dativ som kansuppleres af Sammenhængen; sendi einnaf Syris ör af lásboga í lið Gyðinga okþó úvitandi, á hvern hann stefndi (ör-unni) Stj. 60427; Oddr höggr til Hö-skulds; stefnir (högginu) á fótinn Sturl.I, 24121 jvf Nj. 54 (8424); ferr þettamál svá sem Úfeigr stefndi (málinu) tilBand.* 1324; bað hann konunginn leggjatil nökkut, at betr fœri en til var stefntFm. IX, 4146. 3) byde, kalde en til at komme nogetstedshen, ved Budsendelsesøge at bevæge ham (e-m) dertil; Hákonsagði, at þat var honum fyrirboðit okgékk af durum út; stóð Halli þá uppok stefndi honum inn aptr, en Hákonvildi eigi inn ganga Dn. II, 716; stefnhonum á þínn fund Flat. I, 8320; stefndikonungr öllum mönnum til tals við sikFm. IX, 41412; Kalfr sendi þá mennupp til Möðrufells ok víðara á bœi atstefna mönnum at sér Sturl. I, 2274;Högni - stefnir til sín öllum NiflungumDidr. 32721 jvf Flat. II, 4825; nú stefnaþeir honum á einmæli Didr. 16219; hannstefndi mönnum til naustanna Þorskf.706; hann fór ok stefndi saman öllumlýð Juda Stj. 54112 (med Akk. stefna þeirsaman þegn ok þræl hvern þann mann,er vápnum mátti valda Stj. 61120); hannlét nú út stefna hverjum þeim manni,er vápn mætti bera Bev. 26121; ek skalþér Mörðr vera ok stefna þér af kon-unni ok finna þat til foráttu, at þúhafir ekki sorðit hana Nj. 8 (1528);kona þarf eigi at láta stefna bóndasínum til biskups fundar um þetta málGrg. II, 4116 jvf 4310; má hann stefnahonum til þings 5 nóttum hit skemstaGul. 3510 jvf 1843; hann skal sjalfr fásér vátta ok fara til hús honum okstefna honum til þings fyrir þat málGul. 3310 jvf 347; stefna manni heimdvs. til Møde i sit Hjem, Gul. 473; stefnahanom hverjum í garð, sem þú villt dvs. til Møde i hvilkensomhelst Mands Hus, Gul.465. 4) stevne en (e-m), indkalde hamtil Møde i en Retssag; ef stefndr kemren stefnandi eigi, þá sekist hann slíkusem hinn, er stefnt var Landsl. 1, 11;at lögbergi skal stefna goðanum Grg.I, 397 jvf 457; stefna e-m um e-t dvs.for, i Anledning af noget: skal hannstefna hinum um þat, at hann hafilegit með konunni Grg. II, 5120; maðrstefnir manni um þá hrossreið at -Grg. II, 6114; hann skal kveða á þat,hverjum hann stefndi eða um hvat hannstefndi Grg. I, 5416 jvf 5526; gaf hannþat til ráðs, at fram væri höfð stefnu-för ok stefnt Gunnari um afneyzlufjárins en Hallgerði um stuld Nj. 50(7824); men Stevningens Maal eller Gjen-stand tilføiet i Gen. ved Præp. til: vitniskal þá láta bera, at hann hefir stefnthonum þingat þann dag til skiptis viðsik Gul. 879; skal stefna honum heim tilkröfu ok vátta sögu Gul. 345 jvf 1155;skal hann - stefna honum til aura-töku Þórsdag í páskaviku á jörð þá, erþeir deila um Gul. 2842. 5) bringe en Sag for Retten, under Retsbehandling tilAfgjørelse ved Dom; m. Dat. hann skalþeirri sök stefna heiman Grg. I, 4511jvf 589; stefna skal málinu, svá at ekheyra - Nj. 22 (3320. 28). 6) beramme, bestemme noget med Hensyn til Tiden,Stedet; m. Akk. þeir stefndu þar þing, enbœndr vildu eigi til koma Flat. II, 4922;þá stefndu þeir þing við bœndr Flat.II, 4916; við þessa frétt stefnir Judasþing til umráða Gyð. 1822. 7) tage en vis Retning; höggit stefndi á báðafótleggina Fm. VII, 32524; þeir stefndusvá í flokkinn Snorra Sturl. I, 32718;hann stefndi sem hann mátti skjótastat höfuðmerki Agulandi Klm. 3477;sveinninn stefndi réttleiðis Str. 452;stefndi hann á land upp Fm. VII, 20213;þá man hann stefna þegar út ór firðiOH. 373; e-m verðr nær stefnt (= stýrt,se under stýra) dvs. en er udsat for stor Fare, Fm. VIII, 32817.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᚽᚠᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Dat.
Dativ.
f.
Feminin.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
n.
Neutrum.
p.
Pagina, side.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Back