Stilla

Old Norwegian Dictionary - stilla

Meaning of Old Norwegian word "stilla" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

stilla: stilla, v. (llt) 1) standse; stilla eld Post. 32734; jvf Folkespr. stille Blod, Varme,noget hvori enkelte Mennesker endnu an-sees at have en vis overnaturlig Dyg-tighed. 2) holde noget i Orden, saaat det ikke overskrider de rette Grændser, lat. temperare; m. Dat. þeir stilltu líttdrykkjunni ok gerðu sik svá ölóða þegarum kveldit Flat. II, 27210; en þat máskilja, hversu reiðr Finnr jarl var, erhann stillti eigi orðum sínum Fm. VI,32326; konungr var allreiðr ok stilltiþó vel orðum sínum Flat. II, 2313;stilla reiði sínni BarL. 1024; því skipaðiguð - alla hluti vel, at hann stillirréttvisi með miskunn HeilaG. I, 34319;m. Akk. stilla gleðina (mods. fagna tempr-anarlaust L. 9) Mar. 1774; stilla tungusína HeilaG. I, 1724; óstilltr hlátr Hei- laG. I, 25224; stilla sik dvs. beherske sig selv: hón unni honum mikit ok máttieigi stilla sik Nj. 16 (272) jvf Flat.I, 4724; hvárumtveggja okkrum mundiþykkja úlíkligt, at vit mundim sökumsœkjast eða stilla eigi sonu okkra, atþeir fari eigi með fíflsku slíkri EG. 85(21721); still þú þik nú um síðir at íllzkuþínni HeilaG. I, 16820. 3) ordne, ind- rette, bringe noget i en vis Stilling; þúskalt gjalda 12 aura silfrs, en þat vilek til skilja, þótt nökkut komi þat órvárum garði, er þér eigit um at gera,at þér stillið eigi verr gerðinni (dvs.Voldgiftskjendelsen); Gunnarr greiddi afhendi féit vel -; Bergþóra sá féit okmælti: vel er þessu í hóf stillt Nj. 36(549. 12); nú mætti svá til bera, at undirþik kæmi görðin; vil ek þá, at þústillir henni Band. 2711; guð - stilltihonum til lausnar með þeim hætti, at- Fm. X, 39111; hann - talaði síðanfagrt eyrindi, stillti svá orðum um, atmér vyrði mest virðing at Fm. VII,15815; samdist þat með þeim at hlutatil einn mann at segja konungi þennakurr; en svá var stillt, at Sighvatrskáld hlaut OH. 23836 jvf Fm. V, 12811;stillti David til (jvf tilstilli) ok skarnökkut af kyrtilblaði Sauls Kgs. 1572;stilla svá til at dvs. lave det saa at -:nú skulu vér fara at ráðum við þá,stilla svá til, at þeir nái eigi at rennaEG. 78 (18826); Vatsd. 17 (2925); stillasvá til um e-t dvs. ordne noget saaledesat -: s. stillir svá til um róðrinn, atþeir yrði mjök jafnskjótir til landsÞorskf. 709; stilltu þau Ásgerðr sváum, at þau tóku ór kistu Egils silki-slœður EG. 83 (2092); Fm. XI, 471;stilla hörpu, strengi dvs. stemme, Bp. I,15530. 37. 4) liste, lure sig frem, saaat man kommer uforvarende; stilla ate-u dvs. liste sig frem til noget, Fm. VIII,34314; þóttist hann nú vita, at G. myndisofnaðr, ok stillti at rekkjunni hljóð-liga Grett. 12628; fékk hón síðan lurknekkvern, er lá í fjörunni, ok stillti atselnom ok laust í höfuð honum Bp. I,33520; hann stillir nú fram tré undantré ok nemr stað skamt frá þeim Klm.6710; hvert stillir þú! Fm. VI, 36321. 5) overliste, besnære; hann þykkist núhafa stilltan þik mjök í þessu Flat. I,1821 jvf Lex. poet. under stilla 4.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᛁᛚᛚᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Dat.: Dativ.

f.: Feminin.

G.: Genitiv.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

p.: Pagina, side.

poet.: poetisk.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.