Stinga

Old Norwegian Dictionary - stinga

Meaning of Old Norwegian word "stinga" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

stinga: stinga, v. (sting, stakk, stunginn) 1) stikkenoget etsteds hen, i en vis Retning, moden vis Gjenstand, m. Dat.; eptir þatfœrði Án Kjartani sverðit; Kjartanvafði um dúki ok lagði niðr í kistu;þar heitir sverðskelda síðan, er þeirÞórolfr höfðu folgit konungsnaut Laxd.46 (13522), Kaalunds Udg. 1752; Gunnarrgengr út ok stingr niðr atgeirinum okverpr sér í söðulinn ok ríðr brot Nj. 54(8318); stakk hann niðr merkinu í jörð-ina Fm. VIII, 3632; s. bað sína mennstinga niðr merkisstöngum ok flýjahvergi Flat. II, 7239; skriðnaði s. ok féllá kné ok stakk niðr hendinni Flat. II,8717; Þorsteinn lagðist niðr fyrir fœtrjarli, ok féll hann þá ok stakk niðrnösunum dvs. faldt næsegrus, Fm. III, 1899;var engi svá góðr riddari, at eigi styngiskjótt nösum niðr (dvs. bed i Græsset),er hans beið Flov. 16644; honum þóttiraunar ekki máli skipta, þótt s. fengiósigr ok styngi niðr nösum Fld. I, 4215;hann stakk sverðinu í bug hringinumEg. 55 (1169); var allt saman sárit svámikit, at stinga mátti inn þrem fingr-um Sturl. I, 37730; Egill brá þá knífisínum ok stakk í lófa sér Eg. 44 (8520);er Búi hefir hendr báðar mist, þá stingrhann handarstúfunum í hringa á gull-kistum sínum Flat. I, 19337; stikk mérí, kvað reka Fm. VII, 11518; eitt barn- stakk hendinni í eldinn alt til úlfliðarBp. I, 34133; stingr hann höfðinu ofaní vatnit Æf. 7767; hann tók kníf okstingr í eikina Flat. III, 4068; hanntók upp allt saman - ok stakk í munnsér Eb. 45 (8716); stungu allir nefi ískinnfeld Fm. X, 40130 (Ágr. 558); stingrhann höndum við Bergi ok hrindr hon-um Finb. 34 (6225); hinn þriði hljóp áskipit út ok stakk við forkinum (for atstøde det fra Land) Eg. 45 (884); stingavið fótum dvs. standse, blive staaende, Finb.31 (572); til (nl. tölunnar hans, se Fm.VIII, 36912) stungu Birkibeinar orðumok öngum hagligum, sögðu, at engivar meiri níðingr en hann Flat. II, 67118;menn Sveins konungs stungu stöfnumá bæði borð á orminum langa Flat.I, 48230; virðu þeir Þ., sem s. hefðinökkurar sneiðir stungit Máfahlíðingumum mál þessi Eb. 18 (222); er kon-ungr stakk oss félögum sneið um, at- Fm. IV, 3111; Grett. 539; er sámikill úgiptumaðr, er með sínni lof-tungu stingr hinum réttláta í foraðglœpanna af þeirri lítillætis hæð, semfyrr var hann á staddr Mar. 1699; sásami bylr stingr sér á einn bita kirk-junnar ok slær allan í sundr Æf. 16134;stingast til e-s dvs. stikke sig frem for atfaa fat i noget: hefir þú mjök stungizttil þessa máls, ok ferr þú lítt þverr áfœti at fjándskap við oss Ölk. 1924. 2) stikke en, noget ved at berøre sammemed et Redskab, m. Akk.; hann hafði stungit Einar eitt knífslag DN. I, 34113,jvf II, 38010; upers. stingr mik í hjartatBp. I, 81028; stinga e-t ór e-u dvs. vedStik flytte noget bort fra sit Sted: stingaaugu ór höfði manns Grg. I, 14724; þreifhann höndum ok stakk ór honum augatFrs. 997; stikillinn stingr þat (nl. augat)brott ór koppinum niðr í leir Bp. II,17727; stingr hann einn dýrligan steinór borðskutlinum ok varðveitir Konr.7612; þeir - stungu út augu hans Fm.VII, 18516; stinga e-t ofan dvs. støde nogetned fra sin Plads, Mar. 103534; stingae-n af dvs. rydde en af Veien, dræbe en (jvf slá e-n af) Laxd. 60 (17431); stingae-n til dauða Bev. 25440. 3) ved Stikfrembringe noget; þeir stinga raufar áhásinum þeirra Hrafnk. 2031. 4) intr.give sig afsted; stinga af (mods. stingasttil): réðsk þat af, at Þorgils stakk eigiaf um liðveizlu (dvs. at Þ. undslog sigikke for at yde Hjælp) Sturl. II, 19418;ekki má saka þik um þetta, segirNjáll, þvíat slíkt er mjök ákveðit, enviðvörunar vert, ef slíkir atburðir verða,at stinga eigi af stokki við þá, er svánær standa Nj. 107 (1662).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᛁᚿᚵᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Dat.: Dativ.

f.: Feminin.

gr.: græft.

intr.: Intransitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.