Stoða

Old Norwegian Dictionary - stoða

Meaning of Old Norwegian word "stoða" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

stoða: stoða, v. (að) 1) understøtte, tage sig af noget, være det til Hjælp, saa at det kan have Fremgang; s. vilja e-s Heilag. II,3094; s. heilsu e-s Hom. 499; s. mál e-sVápnf. 147; s. orð e-s um e-n Mork.3031. 2) hjælpe, gavne; hvat stoðarþat þá, er vér vunnum undir oss alltríkit í haust, ef vér skulum nú miðlahalft Fm. VII, 18210; enda stoði engiþeirra þat allt í málinu SE. II, 2811. 14;mun ekki stoða at biðja hann Fm. IV,2166; þó at annarr - frestar brullaupifirir þessar sakir, þá stoðar þat ekki,því at - Frost. 3, 137; ekki mun stoðaat hrökkva í hyrningar undan, ef þérverðr bana auðit Fbr. 989; hann -kvað eigi mundu stoða við at spornaVatsd. 12 (2232); s. e-m dvs. være en til Nytte, tjene en til bedste: gör þú svá,dróttinn, at öðrom stoði heilsa hansHeilag. I, 25915; er sveinn einn hér,sé er hefir fim hleifa byggbrauðs oktvá fiska, en hvat stoðar þat svá mikluliði Leif. 17116; s. til e-s dvs. være nyt- tig, hjælpe til noget, som derved opnaaes:þó vilja ek heldr einn staf rita, þarsem bæði stoðar jamnmikit einn oktvá, to þess, at - SE. II, 405; s. e-mtil e-s dvs. tjene, hjælpe til at en faarnoget: er hann sá þat stoða til heilsuöllum heimti, lét hann - Heilag. I, 28316;þá er liðin vóru 20 ár frá þí, er Salo-mon konungr hafði látit smíða templum- ok konungr af Tyro hafði honumþar til stoðat Stj. 5701.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᚮᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.