Stöðva

Old Norwegian Dictionary - stöðva

Meaning of Old Norwegian word "stöðva" (or stǫðva) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

stöðva (stǫðva): stöðva, v. (að) 1) standse, bringe til at staa stille, = steðja 1; stöðva lið síttAlex. 1632; stöðva her sínn OH. 20829;stöðva blóð Fris. 8328; þeim (nl. Hesten Hrafn) reið Goðgestr ok fékk eigi stöð-vat, áðr hann féll af baki ok fékk banaFris. 222 (Yngl. 33); stöðva sik dvs. standse sig i Farten: s. hefr sik á lopt ok hleypryfir fljótit meðal höfuðísa ok stöðvarsik ekki Nj. 93 (1445). 2) bringe no- get til at ophøre (jvf stilla); reykelsistöðvar blóðrás, hvaðan sem renn Pr.4732. 23; hann þrútnaði allr ok blóðbogistóð ór hvárutveggja eyranu ok varðeigi stöðvat, ok féll hann í úvit, okþá stöðvaðist Nj. 133 (2102); ek viljastöðva rœðu yðra Kgs. 587; höggr K.Sörla banahögg ok fór heim ok sagðiGuðrúnu, at stöðvaðar vóru kvámurSörla Flóam. 19 (13924); stöðvaðistúfriðr allr ok agi, svá at Haraldr kon-ungr hélt enn ríki sínu í friði innan-lands Fm. VI, 28620; stöðva þorsta sínná gulli dvs. stille sin Tørst paa Guld (ved at faa nok deraf) Alex. 837; ek hefirenn bannat þeim at stöðva á þér sínareiði (ved at faa mishandle dig) Post.57517. 3) hindre; varla fékk A. -stöðvat þá, at ei sliti þeir fylkingarnarAlex. 677; þrífr þá H. upp höggjárn -ok vil fœra í höfuð Þórolfi; nú hlaupamenn í milli þeirra ok stöðva HallLaxd. 14 (2421); veldisenglar ero þeir,er til þess ero sendir af guði at stöðvaúhreina anda Hom. 17726; gøreþ sváof þau orð -, at ér mæleþ þau eigisjalfir, heldr hitt at ér stöþveþ aþra atmæla þau Homil. 21835; reið Hrafn tilskips ok ætlaði at höggva strenginaok stöðva brottferð þeirra HallfreðarFrs. 11313; komst á fœtr Þ. ok tókvápn sín ok vildi at Gunnari, en þatvarð stöðvat Nj. 59 (923). 4) tilbage-holde inden de rette Grændser, = stilla,stýra; vesom friþsamer viþ alla, kost-gæfom at stöþva oss sjalfa sem vérmegom á slíkom hátíþom at ferlegoorþalagi Homil. 1436; Gretti varð skap-fátt mjök við þetta ok gat þá eigi stöð-vat sik Grett. 9329. 5) gjøre noget til Resultatet af sine Overveielser for dervedat blive staaende, holde fast (jvf gerae-t stöðugt under stöðugr 3); stöðvastþá sú ráðagjörd (dvs. det blev den ende- lige Beslutning), at - Bp. I, 80914.

Part of speech: v

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, stöðva may be more accurately written as stǫðva.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᚯᚦᚠᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.