Stökkva

Old Norwegian Dictionary - stökkva

Meaning of Old Norwegian word "stökkva" (or stǫkkva) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

stökkva (stǫkkva)
stökkva, v. (kt) 1) forjage, fordrive; m. Dat. ek sé -, hversu mikil nauðsyner at stökkva óaldarflokki þessum -Fm. VII, 26319; sumum stökti hannsterkliga á burt, þeim er með valdiok víkingskap hafði setz í skattlönd -Flat. I, 9018; ek stökta í brott Steinari- Gunl. 5 (2157); Snorri goði vildifyrst spyrja norðan, hvat þeir hefðifleira gjört en stökt honum norðanEb. 61 (1118); hví er þér, stillir! stöktór landi - Hjörv. 31; hann stökti hon-um ór landi, en lagði undir sik ríkihans Fm. VI, 2710; hann hafði - stökttveim búendum ór búi sínu ok setzteptir í búin Dpl. 3527. 2) stænke; hann hafði stökkul í hendi ok stöktium húsit Bp. I, 1958 jvf Pr. 4741;stökti hann vigðu vatni um allt skipitFlat. I, 39434; með því (blóði) skyldirjóða stallana ok svá stökkva á menn-ina Fris. 7221. 3) bestænke; hann -stökkvir blóði himin ok lopt öll SE.I, 5819.

Part of speech: v

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, stökkva may be more accurately written as stǫkkva.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᚯᚴᚴᚠᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Dat.
Dativ.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
nl.
nemlig.
p.
Pagina, side.
pl.
Pluralis.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back