Strengr

strengr

strengr, m. 1) Strimmel, især af det Slags, som dannes ved at sønderskjære eller søn-derrive noget efter Længden i flere Dele (jvf sv. stranglax dvs. Laxrekling, Lax hvistvende Sider ere skilte fra hinanden efterdet derpaa borttagne Rygben, derpaaskaarne i Strimler efter Længden, og saaforenede i Sporden og ophængte efterdenne til Tørring); þá ristu þeir Þór-oddr í sundr í strengi feldi sína okknýtto saman - OH. 15216 (jvf Flat. II, 27218); aðrir af Juðum ero dýrumbeittir eða í strengi sundrskornir Post.60634. 2) Snøre, Reb, Taug (saa-danne Tauge vare vel i Alm. Strimler, skaarne af Huder, jvf svarðreip). Flat.II, 12838 fgg; þeir Vagn váru bundnirallir - með því móti, at einn strengrvar snaraðr at fótum þeim öllum, enhendr þeirra vóru lausar, sátu þeirallir á einni lág Fm. I, 179; jvf Flat.I, 196; strengir lágu á vellinum okvóru hafðir til at festa með hús jafnanNj. 78 (11519); þegar rann á blásandibyrr, svá at stóð á hverjum streng Fld.III, 63014; hann lét taka tvá skipsbáta- ok draga upp á bergit yfir hellis-dyrnar ok drengja með strengjom (=með köðlum digrum ok sterkum Fm.VII, 829) allt undir umviðuna ok umstafna Fris. 28327. 3) Ankertaug iSærdeleshed. Byl. 9, 154; fyrir strengþann, sem hann keypti af honum til ís-landsfars herra Erlings Mk. 6627; lögðuþeir Oddr þá út í ána um strengi (dvs.for Anker) Flat. II, 51212; hann flautum strengi (dvs. laa for Anker) í höfn-inni, er Halfdan konungr var á landiok hafði látit heita fararmungát síttFlat. I, 27713; lét hann skipin heimta(dvs. hale Fartøierne) út undir strengiFm. VIII, 2029; þeir höfðu akkeri útfyrir skipunum ok heimtu sik (dvs. ha- lede sig) út undir strengina Fm. VIII,3796; draga upp strengi sína dvs. letteAnker, OH. 13620; jvf akkerisstrengr. 4) Klokkestreng, Taug hvormed man rin-ger Kirkeklokke; vér hafum gört jarðar-skipti viðr klukkara próventuna í Osló,at vér hafum fengit henni ok þeimklukkara, er strengina hefir í Halvarðskirkju - Dn. V, 1454. Deraf kaldes klukkarapróventan eller companistriaved Halvardskirken i Oslo (EJb. 273) og-saa strengirnir EJb. 21411. 24227; Dn. V, 41. 5) Streng paa Strengeleg ellermusikalsk Instrument med Strenge; namek at heyra ór Hléseyju, hve þar afstríðum strengir gullu Oddr. 30; tókhann hörpu sína ok drap strengi tilsláttar Stj. 45826; tók Sigurðr þannstreng, er lá um alla þvera strengina,hann hafði hann ekki fyrr slegit Fld.III, 22313 fg. 6) Buestreng; bogi skalliggja við þofto hverja, þann skolosessar 2 fá ok streng á Landsl. 3, 101;heyrðu þeir at strengr gall ok fló ör afJómsv. 757 (Flat. I, 19521); setja ör ástreng Heilag. I, 6943; jvf bogastrengr. 7) Strøm; keyrði þau ofan eptir ánni,ok er prestr sat við festina, sá hann,at slyðrur nökkurar rak ofan eptirstrengnum Grett. 15320; undruðust þeirok óttuðust, er sá hann ríða dýrinuyfir megn ok streng árinnar Heilag. II,4314. Forekommer ofte som Navn paaSteder ved Vandløb, hvor dette løbermed stærk Fart og danner en Strøm,eller paa derved beliggende Gaarde, f.Ex. Strengrinn í Skygþveita, Þrygstaðasókn EJb. 2963 fg jvf 3939. 18516. 1956.2069; Strengen ved Udløbet af Flaavandi Nedre Telemarken. 8) ret Linie?(jvf strengbeint); vegr sólar er einkumbreiðr ok er eigi rás hennar svá mjóeða bein, sem hón renni jafnan á ein-um streng Kgs. 5013.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛏᚱᚽᚿᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary