Suðr

suðr

suðr, n. den sydlige Himmelegn; veðr vará suðri dvs. Vinden blæste fra Sønden,Flat. II, 48126; en af suðri (liggja)þeirra þjóða lönd sem Gaulalie heitadvs. søndenfor, paa den sydlige Side, Stj.9512; af suðri (abs.) dvs. mod Syd, paa den sydlige Side, Stj. 682. 8819; veröldinvar greind í þrjár halfur: frá suðrivestr ok inn at Miðjarðarsjá; sá hlutrvar kallaðr Affrika SE. I, 1026; í suðrdvs. mod Syd, sydover: riðu 6 í suðr en6 aðrar í norðr Nj. 58 (2797); til suðrsdvs. mod Syd, paa Sydsiden: hrútr hefirundir sér til suðrs hval Pr. 4784 jvf 5;liggr hinn fjórði heimsins partr okhalfa til suðrs öðrum megin hins meiraúthafsins Stj. 9931; undir sólar suðriStj. 9621.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚢᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.