Sund

Old Norwegian Dictionary - sund

Meaning of Old Norwegian word "sund" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

sund: sund, n. 1) SvømninG. Flat. I, 310. III,407; kastar hann sér á sund ok léttieigi, fyrr en hann kom til eyjarinnarEG. 45 (8715); kastar konungr sér ásundit, ok leggst at honum Jóni okfœrir hann niðr Fris. 30214; afklæðastþeir ok fara á sund Flat. III, 40716;hljóp konungr af skipinu á sund Fm.VII, 16517; fleygði hann sér á sund oklagðist til lands í einni hríð, svá athann hvíldist ekki á sundinu Trist. 6(3021 fg); þat var um haustit einn góðanveðrdag, at menn fóru ór bœnum tilsunds á ána Nið Flat. I, 31026; lékeinn maðr á sundi langt umfram allamenn Flat. I, 31028; mart hljóp mannaá kaf; menn Skallagríms tóku bátinn- ok drápu þá alla, er á sundinu váruEG. 27 (5330); konungr kvaddi þá báðatil sunds Flat. III, 40714; tóku þeirÞórir þá af sundi, er þeir kómu eptir,ok drógu upp í skip sítt Þorskf. 7017;Flat. I, 4948; ætla ek at fyrirkomaHemingi á sundi í dag Flat. III, 4077;þú skalt þreyta Heming á sundi Flat.III, 40712; þat var frá landi svá langt,at fáir váru svá sundfœrir, at þat géngií einu sundi dvs. at man kunde svømme saa langt uden at hvile sig underveis, Trist.6 (3028); hann vildi reyna sund viðbœjarmanninn Flat. I, 31032; n. hverfrþaðan aptr ok hefir ei lengi lagizt, áðrhonum dapraðist sundit Flat. III, 40726;hann sjalfr hljóp fyrir borð ok komstmeð sundi til lands EG. 49 (10029);kemr dýr á sund, þá á sá skotbaug,er veiðir Landsl. 7, 593. 2) Sund, snævert Vandløb som adskiller tvendeLande; þeir ætla til Suðreyjar; þangatvar skemst, ok var þat þó löng vikasjófar; ok er þeir höfðu halfnat sundit-; er eptir var fjórðungr sundsinso. s. v. Flat. I, 5544. 9; A. reru frameptir sundi einu Flat. II, 2389; þatsund skerisk í hjá Grœnalandi Kgs.463. 3) snæver Gang eller Passagemellem Huse; þeir Oddr géngu til þeirradura, er váru á bak húsum ór eldhúsitil baðstofu ok þröngt sund fyrir úti;þar vóru fimm menn í sundinu - Sturl.I, 32013; jvf búðarsund. 4) Mellem-rum, Afstand i Alm.; fór G. aldri harð-ara eptir, en sund var í milli þeirraGrett. 13612.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚢᚿᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Alm.: Almindelighev.

f.: Feminin.

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.