Sveinn

Old Norwegian Dictionary - sveinn

Meaning of Old Norwegian word "sveinn" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

sveinn: sveinn, m. (G. -s, N. PL. -ar) = lat. puer,gr. 1) Drengebarn, = sveinbarn(mods. mær = meybarn); bádir sátu íföðurarfi þessa sveins Fm. IX, 23814;var þá þat nafn gefit sveininum Nj.59 (917 jvf 4); þeir fundu þar sveinbarnundir eik einni - þeir tóku upp barnitok höfðu heim - ok sögðu konungi,hvat þeir höfðu funnit ok sýndu honumsveininn Jómsv. 557 jvf 4; fœddi Ástríðrfagran sveinn Flat. I, 7127 fg jvf Vatsd. 13 (2319 fg); HeilaG. I, 2316 (Pr. 4392);skal þat barn út bera, ef þú fœðirmeybarn, en upp fœða, ef sveinn erGunL. 3 (1982); sveinninn Hörðr stóðvið stokk ok gékk nú hit fyrsta sinnifrá stokkinum ok til móður sínnar(sem sat á stóli á miðju stofugolfi L.12) ok rasaði at knjám henni Harð. 7(1514). 2) Dreng, Gut, Mandsperson iDrengealderen, Yngling (jvf sveindómr1); sveinar tveir léku á golfi, þeir váruveizlusveinar Þjóstolfs, ok lék mærein hjá þeim Nj. 8 (1525)); festarmærhins dýrliga sveins HeilaG. I, 2422 (Pr.4416. 11). 3) Karl i Tiltale eller Om-tale uden Hensyn til hans Stilling ellerForhold; hvárt sjáit er nú rauðálfinn,sveinar! Nj. 45 (701); hart ríði þér,sveinar! Nj. 53 (8217); eld kveikit þérnú, sveinar! Nj. 130 (19917); hverr létsveina sígast áðan fyrir skoti mínuJómsv. 7510; hverr á sveina hendr íhári mér Fm. XI, 1519. 4) Tjener (jvf sveinaborð); eru þeir nú herrar,er áðr váru sveinar Bær. 11631; þeirvissu, at hann var sveinn Gunnhildar (dvs.var i G.s Tjeneste) Nj. 3 (515) jvf Laxd.24 (6132); Eskopart tók klumbu sínaok fylgði þeim ok var þeirra sveinnBev. 23645; þeir (nL. kórsbrœðr í Nið-arósi) skulu hafa dóm ok fullt valdyfir 6 hvarsdagssveinum sínum þeimsem communi þeirra heyra til DN. I,885; item (gefr ek) Þórði sveini mínumalnaváð mína etc. DN. II, 8524; guðþakki yðr, herra! fagra sending oksœmiliga, er þér sendur til vár meðrPáli sveini yðrum DN. II, 915; bréf-laust segist af orðum herra Halkels,hvers sveinn skömmu kom af Víkinni,at - DN. VIII, 11611; ek Gauti Eireks-son ridder kennist þat - at ek hefirgefit Nicholasi Pæderssyni mínum sveinfore sínæ þjónistelœn jörð DN. XI,1213; vér gátum ei at sinni - betrsvarat yðru bréfi, því at vér várumvegfarandi þá er sveinninn kom til várDN. IX, 98 (1198); om Sysselmændenes Tjenere (de senere saakaldte Hovmænd):tveir sýslumenn kómu í Eystridali, hétannarr Sæmingr en annarr Þorbrandrsvarti, með 9 tigi manna, ok umframsveinar Fm. IX, 23614; Ólafr dekn,herræ Herman Moltegis sveinn, leidi 2vitni, sem á bók svóro, at - DN. IX,3505; jvf Fm. VIII, 24710. 5) Træl;ef hann (dvs. þræll manns) fyrirfersk þará (nL. foraði), ok váru eigi hans sveinarþar eða hans verkmenn aðrir, þá skalhann gjalda hinum svein sínn, er áttiGuL. 693 fg; (skal) gjalda sveina þáalla, er heima eru alnir, þann hverner - GuL. 22318; ef maðr tekr sveinmanns ok rekr á verk fyrir sér, þáábyrgisk hann sveininn GuL. 71 (3714);HeilaG. I, 56530 jvf 34. 37. 6) = skjald-sveinn, knapi; Attila konungr hefir 500riddera ok marga sveina Didr. 30727.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚠᚽᛁᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.: Capitel.

G.: Genitiv.

gr.: græft.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

Pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.