Sverja

Old Norwegian Dictionary - sverja

Meaning of Old Norwegian word "sverja" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

sverja: sverja, v. (sverr, svór eller sór eller svarði,svarinn) sværge; sverja e-m dvs. aflægge Ed til en, Fm. X, 806; sverja (eið) ate-u dvs. aflægge Ed ved noget, Ghe. 30;Eb. 4 (617); hann var fyr útan eiðasvarna SiG. 3, 20; hann svarði honumtrúnaðareiða Fris. 4019; Erlingr skakkiok með honum 12 lendir menn svörðulagaeiðinn með konungi Fm. VII, 30717jvf GrG. II, 19713; svarði G. fimtar-dómseið, at hann hefði - Bp. I, 55320jvf SE. I, 1367; Nj. 125 (19126); Fm.IX, 3442; sverja þess (nl. eið) at m. Konj. Post. 18417; Hom. 1454; Jóansvarði þess at - Post. 45127; viltuþess sverja at - Nj. 90 (1378); þeirsvóro þess at - m. Ind. GrG. II, 19712;sverja at d. s.: var þat í lög leiðt, atallir menn tölðu ok virðu alt fé síttok sóro, at rétt virðt væri Ísl. 10 (1612);sverja e-m e-t dvs. ved Ed love en noget, overdrage noget til en: sór hann lög okréttindi þegnum sínum Fm. X, 805;Haraldr konungr lét Orkneyinga sverjasér öll óðul sín OH. 918; var honumþar land svarit sem annars staðar OH.18115 (Flat. II, 30725); var honum svaritland ok þegnar eptir fornum lands-lögum Flat. II, 54814; var konungi svar-inn skattr Sturl. II, 26015. 17; bað Sturlahann sverja útanferð sína Sturl. I, 36116;sverja e-t til e-s d. s.: flutti hann kross-inn á launungu norðr til staðarins tilhins helga Ólafs, sem hann var svarinnFm. X, 4177 (Ágr. 8719); sverja til e-s dvs.aflægge Ed om noget: þeir svóru þess,at Ísleifr byskup ok menn með hon-um svörðu til þess réttar sem hér ermerkðr GrG. II, 19714; sverja um e-td. s.: konungr segir at þat var satt,ok sór um at þat skyldi hann vel efnaFm. I, 1136; sverjast í brœðralag, fóst-brœðralag dvs. ved edelig Forpligtelse ind-træde i saadan Forbindelse, OH. 2407;SE. I, 36019; Þorskf. 464; ef hann sverrþann eið, þá sverr hann barn þat afhendi sér Gul. 5733; sira Styrkárr svar-inn ok spurðr, hvat er hann vissi um-, sagði svá DN. III, 288 jvf 2819. 25. 30;ósvarit dvs. uden Aflæggelse af Ed, Bp. I,72727.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚠᚽᚱᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

G.: Genitiv.

gr.: græft.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.