Svíþjóð

svíþjóð

svíþjóð, f. det egentlige Sverige, forskjelligt fra Svíaríki, Svíaveldi; ef hann rýfrskipan undir stýrimanni í Danmörkueða í Gautlandi eða í Svíþjóð - Byl.9, 64; Svíaveldi liggr í mörgum hlut-um, einn hlutr er hit vestra Gautlandok Vermaland ok Markir - annarrhlutr lands er eystra Gautland; - íSvíþjóð sjalfri er einn hlutr lands erheitir Suðrmannaland - Tíundalander göfgast ok bezt bygð í Svíþjóð Flat.II, 69; (þeir) sigla þaðan suðr til Dan-merkr ok svá austr fyrir Svíaveldi, þarleggja þeir skipum sínum at SvíþjóðFlat. I 13935; Gautland er fyrir austanGautelfi, en þar næst Svíþjóð, þá næstHelsingjaland Symb. 136. Men Ordet bruges ogsaa i mere omfattende Betyd-ning om hele Svíaveldi: í Noreg ok íSvíþjóð, í Danmörk ok í Saxland SE.I, 305; Danmörk, Svíþjóð, Noregr Symb.99. Navnet synes oprindelig at haveværet ukjendt i selve Sverige, men senere at være indført fra Norge; se RydqvistII, 625; G. Storm Sagnkredsene om Karl den store og Didrik af Bern s.137. Allerede tidlig har man behandletNavnet Svíþjóð som identisk med lat. Scythia, f. Ex.: Swecia est regio in-ferioris Sycie in Europa i geogr. Ord-bog for Tiden mellem Begyndelsen af 13de og Midten af 14de Aarh. i Cod. Nr. 260i Berner Stadtbibliothek, meddelt af W.Wackernagel i Z. f. d. Alterth. IV; disse Ord findes s. 492; Sithia þat kallasumir svíþjóð ina miklu Alex. 13118;Svíþjóð hin mikla, þar réð Magoc Symb.92; hit mikla Asia eru kölluð öll ríkiþau, er töld eru af Indialandi allthingat til (Griklands) ok þangat hverfrsum Svíþjóð hin mikla Symb. 9 &vl a(Hb. 116); þetta haf (dvs. Hellespontus)gerir enda á Miðjarðarsjónum meðsínum botni í hinni miklu Svíþjóð, íþenna botn fellr ofan af Svíþjóð hinmikla á, er heitir Tanais Post. 36136 fg;eptir uppstigning dróttins þá er postol-arnir dreifðust til kenninga náliga umallan heim, þá fór Philippus á þat land,er Scithia heitir, er af sumum mönnumer kölluð Svíþjóð hin mikla Post. 7363;er postolarnir skiptust til landa, þáfór Andreas postoli fyrst til Svíþjóðarhinnar miklu Post. 31918. 3568; í þeimhlut heimsins er Europa, ok er austastSvíþjóð hin mikla Hb. 118.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚠᛁᚦᛁᚮᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary