Sýna

sýna

sýna, v. (nd) vise, fremstille noget saa at det sees, indsees; firir skömmu var mérsagt ok sýnt, hverr þú vart eðr hverrþú munt verða Flat. I, 12212; þar barBjörn upp eyrindi sín ok sýndi jar-teignir Flat. II, 597; lofaði Askmarrhann mjök ok vápn hans ok bað hannsýna sér sverðit Þorskf. 5919; sýna sikglaðan dvs. vise sig munter, Barl. 1610;konungrinn sýndi sik í mykilli reiðivíð sun sínn Barl. 1112; þú skalt öngvafáleika á þér sýna Nj. 7 (141); upers sýnir e-t dvs. noget kommer tilsyne, viser sig, Fm. V, 19116; sýnast, v. r. 1) vise sig, aabenbare sig: nú sýndist í þessumatburð mikill heilagleikr Ólafs konungsFm. IV, 11029; honum sýndist þá ennhelgi Ólafr OH. 24035; 2) synes, fore- komme: sýnist mér sá kostr auðsærFm. VIII, 21412; þau sýndust gangaStj. 19114; jvf Heilag. I, 8233; hefir mértvennt um sýnzt dvs. jeg har været i Uvis-hed derom, dels været af den ene dels af den anden Mening, Nj. 2 (31); sýnistsem med Konj. dvs. det ser ud som om -:sýndist leikmönnum, sem í þessu markifyndist þeir hlutir með Hólabiskupi,at - Bp. I, 7508; 3) behage, synes at være den bedste af flere Ting, = líka:gaf (toptir) bóndum ok kaupmönnumok þeim öðrum, er honum sýndist Flat.II, 477; eða sýnist yðr at leifa skipinok ganga á land Fm. VIII, 2149; geritnú slíkt af höfði mínu, sem yðr sýnist,- gera mik at slíkum manni, semyðr sýnist fallit Fm. VII, 396. 8; Þ. tókupp ostinn ok skar af slíkt, er honumsýndist Fbr. 2031; sýndist mönnum, atA. misti sœmda sínna af konungi, enléti eigi líf sítt, þótt þess væri vertFm. IX, 3095.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛦᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary
• Old Swedish - K.F Söderwall's Dictionary