Synja

Old Norwegian Dictionary - synja

Meaning of Old Norwegian word "synja" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

synja: synja, v. (að) 1) nægte, sige at noget ikke er saa; sannaði annarr, en annarr synjaðiFlat. II, 25434. 2) sige sig fri for noget (jvf sannr 4) m. Gen.; vil ek þessa verkssynja fyrir mik ok fyrir alla oss skip-verja Flat. II, 22411; skal hann synjavilja síns með séttareiði, at hann vildiþat verk eigi gört hafa Landsl. 4, 137;eigi réð ek því, segir G., þá muntusynja þess með skynsemd Nj. 51 (8016);vil ek þessa máls synja fyrir mik ok -OH. 14016; nú verð ek sjalf fyrir miksynja lýta Guðr. 3, 8. 3) vægre sig for at give, afstaa en noget (e-m e-s);eigi mun bóta synjat, ef eigi er frek-liga mælt Flat. I, 3341; hana elskuðumargir, en hón synjaði fám síns viljaBarl. 913; sœmiliga (ironisk!) hefir þúgert ferð mína, neitat vistinni (som jegtilbød dig) en synjat kaupsins (som jeg begjærede) Vápnf. 710; synja fjörs dvs.dræbe, Gul. 31; ogsaa med Dat. og Akk.:síðan hann synjar (siger Nei til) svámjúkri bœn Æf. 2425; Landsl. 3, 3;synjandi kirkjugarð ok kristinna mannasamlag Mar. 76322; þeirrar konu baðCatilina, en hón synjaðist Pr. 33211.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛦᚿᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Dat.: Dativ.

f.: Feminin.

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.