Taða

taða

taða, f. 1) gjødslet Eng; menn eigu atbrjóta jörð til taðna eða til akra, þóttþeir eigi fleiri saman en einn; þeireigo jafngóðri jörðu at auka sína töðu,er síðarr auka; þar er búar sjá eigilögskipti at landi, ok skolo þeir skiptahúsum þó ok engjom ok töðu ok akr-löndum, ef ero, en telja kykfé í hagaGrg. II, 892-6; skulu þeir slá í töðu ídag Eb. 30 (5313); vann hón at þurruheyi í töðunum ok lét gjöra sér hrífuþá, er hón vildi ein með fara Eb. 50(9328). 2) Græs, Hø som voxer, avles,høstes paa dyrket eller gjødslet Eng (taða1); þat (nl. fé hans) bítr upp alla töð-una Krók. 313; taðan öll var sleginEg. 51 (949); var þá slegin mjök taðanFinb. 817 (jvf slá hey); sló hann bæðimikit ok vel, var taðan svá loðin, ateigi varð minna af at bera (nl. end derblev liggende i Engen for der at tørkes)Finb. 8024; sagði hann, at þar yrði taðabetri en annars staðar Nj. 44 (672); fórAuðun til - ok ók saman alla töðusína Landn. 2, 10 (943); taðan stóð útiumhverfis hann í stórsæti Brandkr. 5932;á várum, er ísa leysir, þá er þar útbeitsvá góð nautum, at þat var kallat jafntok stakkr töðu Eg. 84 (2117); Sturlahafði verit í Hvammi, þar hafði veritum sumarit sjau kýr en taða mikilSturl. I, 33129; töðu gáfu þeir mikla áSilfrastöðum Sturl. II, 17535; sumir tókutöðu ok tráðu í gluggana ok lögðu þareld í Sturl. II, 16413; var þá svá komitheyverkum at Fróðá, at taða öll varslegin, en fullþurr nær helmingrinnEb. 51 (949).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᛆᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary