Teinn

Old Norwegian Dictionary - teinn

Meaning of Old Norwegian word "teinn" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

teinn: teinn, m. (G. -s, N. Pl. -ar) 1) = tein-ungr; hugða ek hér í túni teina fallna- rifnir með rótum Guðr. 2, 39; hónþóttist vera stödd í grasgarði sínomok þóttist taka þorn einn ór serk sér;en er hón hélt á honum, þá óx hannsvá, at þat varð teinn mikill Fris. 3618. 2) Kjæp, = teinvöndr; til at hænge Sildpaa: á meðaldögum í jólum þá laðimenn sild á skip ok flyti ok upp festi,ef görvir eru teinar Frost. 2, 2710;þetta gull var svá til komit -; varnú gefit á gjörfan tein tæra her-teknum til frelsis en fátœkom til mag-fyllar ok öllum öðrum þeim er þurftuÆf. 746. 3) Spid til at stege paa; tók ek þeirra hjörtu ok á teini steik-tak Am. 80; fundu þá bœndr, at þeirmyndu smærra steikt hafa en haft kon-unginn á teinum Fm. VIII, 414 &vl 18. 4) = hlautteinn; hristu teinaok á hlaut sá Hým. 1.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᚽᛁᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

G.: Genitiv.

m.: Masculin.

Pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.