Þá

þá

þá, adv. 1) da, paa den Tid; þá fór Au-gustus keisari með myklum her tilBetlehem Hom. 6010 jvf 12 fg. 6121. 23. 32; hóngékk þá út eptir honum Heilag. I, 2976;þá tóku þorpkarlar at undrast táknþetta Heilag. I, 6133; er þeir sá liðkonungsins, þá tóku þeir at tengjaskipin ok - OH. 3910 jvf 3831. 37; der- næst, derefter: fór hann fyrst vestr íGarðaríki ok þá suðr í Saxland Yngl.5 (Hkr. 628); eptir þat vann hann eið,þá sagði hann fram sök - þá lét hannbera lýsningarvætti - Nj. 74 (11020).56 (879); þá er dvs. paa den Tid da:hann sýndist postolom -, þá er þeirsátu yfir mat Hom. 12519; Y. var meðÞorvaldi, þá er Einarr var veginn Sturl.I, 19613 jvf Hom. 8131; þá er hinnhelgi maðr hugði at ágæti þessa dagseptir hins helga anda kenning, þá ortihann þetta vers um: - Hom. 12419 jvf10622–24; sannliga var tími, þá er (dvs.paa hvilken) þú vart eigi Leif. 19418;þá ok þá: a) da og da, nu og da, baadeen og flere Gange: mœtti Martinus umdag veiðimönnum nökkurum, þar erhundar eltu hera á viðum velli, ok varheranum at komit þá ok þá, at hannmundi tekinn verða Heilag. I, 62326;féngu þeir harðla mikil áföll af brött-um bylgjum, þat ætladi þá ok þá, atskipit mundi kefja undir þeim Mar.78815; hann heitr þá ok þá at seljafram Jonathan í vald Simone Gyð.10915. b) om ikke den ene saa dog denanden Gang, til den ene saa dog til denanden Tid: þótti honum sem þá ok þámundi hann af götunni steypast Konr.7715; þonum þótti við því búit, at þáok þá mundi hann falla Konr. 7649;létu sem þeir mundi fara norðr þá okþá at Hákoni Fris. 35523; hyggjandiat þeir mundi mik þá ok þá grípaMar. 80528; þótti vís ván at kirkjanmundi þá ok þá hrapa til jarðar Mar.75523; vér væntom þá ok þá yðars boðs- um þetta DN. III, 808. 2) i det Til- fælde (svarende til et ef i en betingendeSætning); þykki mér þá vel sýslat, efþú heyrir orð Svíakonungs OH. 585;ef þér vilið hlýða því, er ek hefi nútalt, þá skulu þér - Hom. 6621; svásem hann myndi þá, ef hann kœmi tilkirkju, þvíat þá biðju allir kristnirmenn fyrir þér, ef þú biðr fyrir þeimHom. 12219 fg jvf 8029. 31; ef maðr stelrhundi manns eða ketti -, þá er hvinzkaLandsl. 9, 10; mættir þú finna þá skugg-sjón, er -, þá væri þat undarligt ný-mæli Heilag. I, 45435; er v. eða -rýfr þessa sættargerð, sem -, þá skulusektir þessar - upp lúkast DN. I, 8127;viltu vel launa, þá verð ek feginn Fris.30422; ogsaa efter saadanne betingendeSætninger, hvor Udtryksmaaden er afen anden Beskaffenhed: en goð þín, eraf eiri eru gjör, þá væri þar nýtri kerór gjör til gagns mönnum, eða ef þauero ór steini, þá væri - Heilag. I, 1729 fg;svá mikla pínu sem ek ber á mínumlíkam, þá er mér þat þó meiri sótt -Gyð. 2525; sá maðr er ekki kann sjalfansik (dvs. om nogen ikke kjender sig selv),þá þrútnar hann af metnaði móti guðiGyð. 2518; sá er trúir á mik (dvs. om nogen tror paa mig), þá má hann lifaHom. 2213; sá er eigi vill -, þá verðrhann - Anecd. 10 (131); sá einhverr, er-, þá láti hann allt þat er hann hefirAnecd. 21 (274). 3) altsaa, derfor (som Overgangspartikel); varðveitum vér okþá kenningar guðspjalligra orða Hom.813. 4) pleonastisk foran Verbet i enSætning, som dermed begynder; fyrirsakir fyrr sagðra afbrota þá gékk v. -til sáttmáls við herra Þorvald - -en lagasektir allar þær, sem - þágaf hann upp DN. I, 8118. 24; gerðustþá hvárirtveggju móðir ok sárir, ok íeinnihverri hvíld, þá lét konungr ennbjóða þeim grið Fm. VII, 19319; eptirallt þetta þá fastaði sjalfr Jesus KristrHom. 1073; nóttina næsto eptir þegarþá þóttisk hann sjá - Hom. 15934;þeir aðrir er upp stóðu þá vætto sérenskis annars en - Hom. 1525; en liðsþeirra þá var svá mykill munr, at -Hom. 1511; en forengi fyrir því liði þávar næmdr Kalfr Arna sonr Hom. 1496;af öllum þeim her, þá var engi svádjarfr Eb. 1132; þessarrar bygðar þáer Indialand ýzt Hb. 67; allt þat eríllum er veitt, þá er þat veitt góðummönnum til gagns en vándum mönnumtil dóms Heilag. I, 4587; er þat núopinbert at klæði ok dauðaband erguð leysti af andliti Lazari í gröfinni,þá er nú bundit um andlit lærifeðravárra Anecd. 336; hverr sem einn karl-maðr biði sínn kompán ljá sér bæðigullkerin ok silfrkerin, ok á sömu leiðhver sem ein ebresk kona, þá biði bæðiklæðanna ok keranna af sínni egiptzkrivinkonu Stj. 277 (2 Mos. 11, 2); bannbyskops þat sem hann gerir, þá máþat ræðast Anecd. 422; allir þeir menner handgengnir eru konungi, þá eruhúskarlar Anecd. 5732; þessir hlutirallir er - þá ero öll skrifað í einnibók Anecd. 2111 jvf 2012; áðr m. kœmiþangat, þá vóru öngir þeir menn erkynni nafn dróttins Heilag. I, 6139;allr fénaðarins frumburðr, sá sem velvar viðrkœmiligr at offrast, þá vórukennimanna offr Stj. 28312; sá er eigivill veita konungi fullan trúnað eðrtign, þá værðr hann firir guði afspyttreilífri sœmd Anecd. 1026; bæði höfuð-verkir hans ok deyfi þá héldust Heilag.I, 2972; konungr ok Jósi - þá vóru ívígskörðum El. 1046; auga sér allt, oksér þó eigi sjalft sik, ok þó at augasé í andlit skipat, þá fær þó eigi andlitséð Heilag. I, 45431; foglinn varp nærengi, en sá es varp, þá bar örninnundan jamskjótt Bp. I, 35026. 5) =þá er; ferr nú til Arna, þá konungrer þar at veizlu Flat. III, 35217; drifunú þangat mennirnir, sem jamt er, þánökkut er til nýnæma Sturl. I, 39821;skyldi þessar kýr ei gefast - né ínökkur önnur skipti koma, er nú ersagt, þá guð kallaði hana heðan tilsín DN. V, 30215.

Part of speech: adv

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary
• Old Swedish - K.F Söderwall's Dictionary