Þekkja

Old Norwegian Dictionary - þekkja

Meaning of Old Norwegian word "þekkja" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

þekkja: þekkja, v. (-kti, ogsaa þátti Oddr. 18) 1) blive var, faa Øie paa; er þeir géngoinn aptr, þá þekti konungr mann, okþóttist finna, at eigi hafði frama til atganga fram at hitta hann Mork. 6319;er guðs þjónostumenn þektu hans ferð,renna þeir í móti honum Heilag. II,3682; Mar. 911; Flat. III, 36612; Alex.31; Hamh. 31; Guðr. 2, 13; Svarfd. 15. 2) skjønne, forstaa; mátt þú nú þatþekkja, sem fyrr sagða ek þér í okk-arri rœðu Kgs. 10128; fyrir því gerðiskþessi dómr réttvísi svá stríðr við Saul,at guð þekti görla nattúru hans Kgs.15315. 3) kjende (noget for hvad det ertil Forskjel fra andre); þekkir ek þikgörla -, þikkir mér gótt til þín atspyrja Fld. II, 23925; svá váru þeirlíkir, at hvárngan mátti þekkja fráöðrum Bev. 26045; Mar. 73432; Ridd.2526. 5921. 4) gjøre en noget til Be-hag (jvf þekkr); dauði þekti hennimikit embætti, er þik tók Hom. 19227;þekkjast, v. r. tækkes, behage: megi þérmítt líf þekkjast ok eilífliga sælo hafaBarl. 14832. 5) þekkjast, v. r. tækkes,tage til Takke med noget, modtage (hvadder tilbydes) med Tilfredshed (þökk);Gunnsteinn þektist boð þat ok dvald-ist með Ólafi Flat. II, 2602; ÞoroddrSnorrason bauðst til þessarrar farar -,þat þektist konungr - Flat. II, 27110;ef þú vill mína umsjá þekkjast, þá munþik fátt skorta Fm. VI, 10421.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᚽᚴᚴᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

fd.: finlandisk.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.