Þiggja

Old Norwegian Dictionary - þiggja

Meaning of Old Norwegian word "þiggja" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

þiggja: þiggja, v. (þigg, þá, þágum, þeginn) 1) faa, komme i Besiddelse af noget som begjæres, gives; þiggja bœn Stj. 27210; þótti bæðigótt at þiggja ok veita Fm. IV, 1099;í morgin biðr ek at þiggist dvs. at jeg maa faa det, Stj. 2703 jvf 7; beiddist griðaaf Haraldi ok svá líkama föður síns okþá hvárttveggja Fm. X, 40814; þiggjagjöf af e-m Nj. 6 (1012); Fbr. 7012; Bp.I, 7626; þiggja eið af e-m SE. I, 17222;váru hér nökkurir - ok þágu mat atmér Fm. X, 21814; þiggja leyfi af e-m(= hafa leyfi Fris. 9926; Flat. I, 34023)Fm. I, 7921; þiggja jarlsnafn af e-mFm. X, 40829; hann orti drápu tvítugaum hann á einni nótt ok þá þar fyrirhöfuð sítt Eg. 62 (1464); þiggja e-t atgjöf, at linfé SE. I, 3987. 3627; þiggjae-n undan dvs. faa en fri eller fritagen, Nj. 105 (16318); Fm. X, 2981. XI, 1527;tréit þegit undan upphöggvi Leif. 861(Luc. 13, 8 fg) ; haf þú mik undan þeg-inn Leif. 482. 513 (Luc. 14, 18 fg). 2) tage imod nogen som bydes; bauð I. hon-um heim með sér, ok þat þá SnorriEb. 17 (2027) jvf Nj. 31 (4627); Vígagl.690. 92; þá s. hest góðan af honumKgs. 14323 jvf 14434; baug ek þiggakSkírn. 22; þóttist jarl þá vita, at Óðinnmundi þegit hafa blótit Fm. I, 131;bauð til sín öllu stórmenni at þiggjaveizlu, er hón gerði fagnaðaröl - Flat.II, 341; hinn vetr þá hvárr heimboð atöðrum Nj. 35 (51). 3) modtage, = taka 19; þá vóru öll heruð þegin í griðFm. VI, 34122; þiggja grið með e-mGrg. II, 13727. 4) vederfares noget; nú hefir hörð dœmi hildingr þegitHund. 2, 2; hann gékk fyrir ríka mennok þá af þeim mikla sœmd (dvs. blevmeget hædret af dem) Nj. 159 (28113). 5) absol.: modtage i Hus og Forpleining; A. jarl fagnar þeim vel - ok bauðhonum þar at þiggja Mag. 1426; þiggþú hér Sigurðr Sig. 1, 5. 6) optagenoget paa en eller anden Maade; þiggjae-t ílla dvs. optage noget ilde, saaledes atman enten synes ilde derom eller at manlønner det ilde: sveinninn var eigi at-hugall, en Þorgils þá heldr ílla Sturl.II, 10631; Ólafr er óslyngr við þat erhann skyldi göra; enda þiggr Már íllaSturl. I, 1013; hann seldi son sínn tilfóstrs Þórði, ok óx Már þar upp okþá ílla góðan viðgörning Sturl. I, 93;bóndi mælti at þeir skyldi piggja velat þeim húsfreyju ok taka höndum tilþess er þær þyrfti Flat. I, 1329; konurbundu sár Más; hann þiggr þat ílla,ok lítlu síðarr sprettr Már upp ok athonum Þorsteini ok vegr hann Sturl. I, 1123.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᛁᚵᚵᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

absol.: absolut.

c.: Capitel.

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.