Þilja

þilja

þilja, v. (þildi, þildr, þilinn eller þiliðr) 1) afdele ved þili (jvf þverþili); skálinnvar um endilangt þilinn Fbr. 444 (6726). 2) forsyne med Beklædning af Brædder,se þili 3; stegar þeir sem á hvelumstanda - ok þildir neðan vel Kgs.8831. 3) forsyne med Gulvbelægning,med Bedækning til at træde paa (jvfþili 4, golfþili); Alfr skal þilja einnsaman garðan (dvs. garðinn) allan afnýju DN. IV, 283; var (for at holde Mus borte) freistat at fella innan kof-ann allan ok þilja sem vandligast Bp.I, 19432; lét jarlinn byrgja hann íenum myrkvasta stað þeim er hvössugrjóti var allr innan þildr Heilag. II,32412; þat grjót er höllin var þilin meðKlm. 60; þar vóru öll hús mjök vönduðat smíð, forskálar allir alþildir tilstofu at ganga Sturl. II, 16830; ef þau(nl. goðin) eru ór steini, þá væri betrastræti þilit með þeim, at eigi vaðimenn leir Heilag. I, 1730. 4) belægge med Tiljer (þilja); lét þilja skipin oktjalda OH. 10338 jvf 17820; þeir tókuþar kugga 2 ok austfararskip 7, tókuþar frá vígin ok háboruðu ok þildu ábitum Fm. IX, 4427.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᛁᛚᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.