Þín

þín

þínn, þín, þítt, pron. poss. din; þá erþat þítt dvs. da er det din Sag, da staar det til dig, Hkr. 6919; jvf várt Hom.1047; bruges i forskjellige Forbindelsermed Skjældsord: hundrinn þínn (dvs. dudin Hund! du som er at agte for ikke bedre end en Hund) Hœnsn. 15 (176);viltu hafa grið, þóat úmakligt sé? þásvaraði jarlinn: eigi af hundinum þín-um! Fsk. 192; alldjarfr er þjófrinnþínn, er þú talar svá til vár Fm. VII,12710; kann þínn heljarkarl ekki betrat kveða Flat. I, 21216; þítt íllmennitreystir trollskap móður þínnar, ef þúætlar at verja oss veiðina einn öllumVatsd. 22 (3625); þínn skelmir treystirtöfrum móður þínnar, ef þú ætlar atvera oss vandrengr með öllu Frs. 1664;hvat er nú, frændi! hvárt hefir vöknatdyðrillinn þínn? Fm. II, 27913; klifarþú nakkvat jafnan mannfýla þín Nj.54 (853); hirð ekki þú þat milki þínn,hverr ek em Nj. 120 (18222); hvat munþjófr þínn vita til þess Eg. 23 (379);Helgi kvað enga ván í at hann hrykkieigi við, ok mun lítill frami í at beraaf fretkarli þínum Flóam. 34 (1603).

Part of speech: pron poss

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᛁᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Swedish - K.F Söderwall's Dictionary