Þingaveð

þingaveð

þingaveð, n. Hustruens Tilkommende iFællesboet for det Gods (jvf þing 5)hun ved sit Giftermaal medbragte somsin særskilte Eiendom (NBKr. 25), ellerden Sikkerhed, det Pant som derfor varhende givet. Dn. III, 3417. IV, 227 jvfBolt 7714; þeir brœðr lögðu út meðhana tolf mamata ból í Hyllini í halftþingaveð hennar, en halft þeir aðrirpeningar er hón sagði sik eiga í garðiOrms bónda síns Dn. II, 23115; þeir- átto aptrlausn á optnemdu tolfmamata bóli í Hyllini er hón sagði íliggja þingaveð sítt, en í halfri sagðihón aðra peninga sína í liggja Dn.II, 23239; málakona á at hafa þinga-vedes aura ór arfagarði Dn. II, 23222;Þorleifr gaf Ingibjörgu í tilgjöf sexmerkr gulls ok lagði þingaveð hennarok tilgjafarveð í jarðer sínar ok lausa-góz allt þat er hann átti ok eigandevyrði Dn. IV, 21739; gaf þá Gyða uppþingaveð þat sem hón kallaði sér þarí skilt Dn. II, 25116.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᛁᚿᚵᛆᚠᚽᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.