Þó

Old Norwegian Dictionary - þó

Meaning of Old Norwegian word "þó" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

þó
þó, adv. 1) alligevel, desuagtet; hafit, eriðuliga þrútnar ok svellr af stórumbylgjum, gengr þó ekki yfir sítt endi-merki Barl. 7814; Styrbjörn frændi várrkúgaði hann ok görðist Haraldr hansmaðr, en Eiríkr sigrsæli faðir mínnsteig þó yfir höfuð Styrbirni þá er -OH. 5737; þeir urðu heldr síðbúnir oksigldu þó í haf Nj. 140 (28130); eigivar skegglauss Þorvaldr bóandi þínnok réttu þó honum bana Nj. 35 (528);ek braut þik á bak ef ek vildi, ok varþú þó vetri ellri Fm. VII, 11920. 2) desuden, dertil med, især med foregaaende ok, dels saaledes at man derved kun vilbetegne det følgende som noget mere manhar at udsige, dels saaledes at dette be-tegnes som en yderligere Bestemmelse; bæði var hann þjófr ok þó um annatstórílla fallinn Vatsd. 28 (449); Þorgilsvaraði við því alla menn mest, at göraBöðvari nökkut grand ok sonum hans -sakir mágsemdar ok þó vináttu Sturl.II, 1987; í Noregi er lítil bygð ok þósundrlaus OH. 5725; bundinn var hannþar ok þó (dvs. og det) með silkidúkumHeilag. II, 1844; þótt hón sé konungs-barn, þá er ambátt móðir hennar okþó vindversk OH. 8717; lézt nú aflathafa fjárins ok þó nökkurrar sœmdarMork. 1612; í því félagi eru sumirúkristnir ok þó (dvs. ja endog) íllífirhórdómsmenn o. s. v. Heilag. I, 45739;œrr var ek þá ok þó verr (dvs. og detsaa meget værre, saa meget galere), erek vilda þat eigi at - Ölk. 1733 (c. 2);sagði nú enn herra ábóti sik eigi þessaverðaura upp vilja taka nú heldr enfyrr, útan lögmaðr í Osló ok ráðsmennkallaði gilt vera ok þó fyrnemdri land-skyld æ fyr lokne DN. II, 19321; á Þufnsem liggr í Odinsey ok þó í Rodo sóknDN. IV, 498; í Degranes sókn ok þóí Nakkæimæ krokæ DN. III, 362; íBleikini syðræ ok þó í nœrðræ garð-inum DN. I, 3477 jvf EJb. 1605 ogmange andre Steder. Stundom findesogsaa þó uden foregaaende ok brugt isamme Betydning og paa samme Maade:sýndist mér hann eigi guð heldr maðrþó (dvs. ja endog) vándr Post. 1761; íLaku þó í nœrðræ garðina DN. IV,7289; í Snapanum þó austan garðs DN.III, 719; í Kinnudal sem liggr á Var-teigum þó í Tuna skipreiðu DN. X,828. 3) uden Hensyn til hvorledes detsaa end har sig, hvad man end kan villesige, hvad der end ellers kan være i Veien (da Verbet saagodt som altid sættes foranSubjektet); þá undrast Eiríkr hversuvitr konungr var ok mælti: þó (dvs. jai Sandhed) er mikil ok háleit ok óyfir-stíganlig þín spekt Flat. I, 3120; Eiríkrmælti: þó er mikill guð sjá er görðihimin ok jörð Flat. I, 309; Sigurðrbað henni friðar: þó hefir hón (dvs.hun har jo dog) mítt traust sótt Mork.20420; er þat drengskapr at gefa hon-um frest - þó hefir hann (dvs. han harjo dog) at sjalfvilja sínum farit hingat- ok vænti sér af því friðar Eg. 63(14725); er þó dvs. da - jo dog: Þ. baðföður sínn at hann gæfi eigi Birni þettaat sök, er þó hafði hann tekit við BirniEg. 34 (691); má ok vera at ek hafisét skjótari hesta, er þér þreytið þettamál þó svá mjök Fm. VII, 16921; kvazthjá bóndum skyldu vera, er þó buðuþeir honum svá góða kosti Fm. IX,39813. 4) conj. þó at, þótt, uagtet,omendskjønt; jarðarinnar kraptr fyrir-ferst eigi, þó at hann fyrnist Barl. 7812;þenna eið skulu jamvel biskopar ábyrg-jazt við guð, þó at þeir sveri eigi Gul.27; eigi virði ek til úvirðingar, þótt vérfóstrim honum barn Mork. 29; hannvar sraddr í Niðarósi at Ólafsmessu,þó at af alls öngum góðvilja Heilag.II, 18139; undertiden adskilles þó og atved mellemskudte Sætninger: kalf skalala 3 nætr, þó er rétt at nýta hannat sé fyrr skorinn Grág. 4320; Sæt- ningen med at kan ogsaa sættes foran,og þó indskydes i den følgende Sætning:at þeir samþykkist allir, at því semsýnist, þá eru þeir þó með ýmsumháttum sundrþykkir sín í milli Post.1173; undertiden bruges þó alene udenat: þó hann kœmi ungr ok einmanainn í landit Flat. II, 53414.

Part of speech: adv

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᚮ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adv.
Adverbium.
c.
Capitel.
conj.
Conjuntion.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back