Þola

Old Norwegian Dictionary - þola

Meaning of Old Norwegian word "þola" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

þola: þola, v. (þoldi, þolt & þolat) 1) taale,lide, vederfares, være underkastet noget,lat. pati; þola högg Fm. X, 36022; þolamannraun Fm. VI, 195; þola áfelli Fm.X, 226; þola valk ok vás Stj. 51420;þola vandræði ok vesaldir El. 385; þolaþröngslir ok píslir Barl. 177; þoladauða Mar. 2011; OHm. 323; þola hartdvs. lide ondt, Bp. I, 2015; Nornag. 7515(Flat. I, 35715); þola sem verst Stj. 247. 2) kunne udholde, udstaa noget; reynahvárt hann þyldi járn eða eigi Fm. VII,25026; eigi skyldi kristinn maðr sjalfrleita at hefna sín - heldr þola fyrirguðs sakir brigzli ok meingerðir Bp.I, 4524; heldr þola þeir spjót ok skotHúna en sverð þeirra Didr. 32515; þolavið e-u dvs. staa imod noget, staa sig imodnoget, Heilag. II, 5252. 63714; var þááðr vápnaburðr á skipi -, svá at mennþoldu eigi við Sturl. II, 588. 3) taalenoget, finde sig deri; ek þolda eigi, erþeir kölluðu okkr raga Bp. I, 4520; hónvill eigi svá búit þola sér til smánar oksínum áttboga Mar. 2756; hann kvezteigi lengr nenna at þola háð ok spotthirðmanna hans Gunl. 12 (26522); þettaþola höfðingjar ílla Post. 1598; segisthann eigi lengr mundu þola skrópunhennar Mar. 2205; þola ílla dvs. væreutaalmodig, Nj. 130 (19927); hversu þoldiSkarpheðinn í brennunni Nj. 156 (2702);skal þeim þola meingerð, sem Kristrþoldi Judas; íllum er þolanda í kristnien engum eptir líkendi at gera; hvelengi er þeim misgerðir þolandi? El-ucid. 1333 fg; þola e-m e-t dvs. taale no-get af en, finde sig i at vederfares nogetaf en, Flat. I, 23338; Háv. 1831; þámunu vér veita yðr atgöngu ok drepayðr hér þegar á þinginu ok þola yðreigi lengr úlög ok úfrið Flat. II, 8418jvf 3727; þola e-m lög dvs. finde sig i atdet Mellemværende man har med en bliverafgjort efter Lovens Regel, Eb. 22 (3520)jvf Nj. 56 (8725); þola her, þola e-mher (dvs. fiendtligt Overfald) Nornag. 6511(Flat. I, 35318); Fm. XI, 328 (jvf Jómsv. 5518); þola e-m réttindi dvs. finde sig iat en haandhæver Retfærdigheden, laderden have sin Gang, OH. 19024; þola e-me-t vel = þola e-m e-t, SE. I, 1509;eigi er þat þolanda at - dvs. man kanikke finde sig deri, taale det, at - AKr. 367. 4) tillade, tilstede; gjarna vildirþú nú hafa drepit mik, ef guð hefðiþolat þér El. 3116. 5) være i Ro; þáœðiz svá dýrit, at þat þolir hvergi nemarenn til trés eða staurs Pr. 47226; rekrGrettir hrossin, ok þolir Keingála eigií haga Grett. 2529; kistan þoldi uppisem fyrr (da den ikke vilde blive liggendepaa Hesteryggen) eðr nökkuru verr Bp.I, 71219; þar fylgði mikill verkr, svá athann mátti hvergi kyrr þola (dvs. ikkekunde forholde sig rolig, ikke have Ropaa sig) Grett. 17914; Bp. I, 63411.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᚮᛚᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.