Þorna

þorna

þorna, v. (að) blive tør, mods. vökvast.Stj. 39735; om Vædske som udtørres saa- ledes, at man ikke længere kan fornemme noget dertil eller deraf: ár allar okbekkir þorna þó eigi at jafnan renniBarl. 7813 jvf Stj. 58932. 3548; um kvelditgörði þerri góðan, ok þornaði blóðitskjótt á heyinu Eb. 51 (9425) jvf Gul.31; er enn eigi heilinn þornaðr á(sverðinu) Heið. 30 (3649); svá er hanniðinn, at sveiti þornar sjaldan á hon-um Mar. 105025; om Gjenstand, som er bleven vaad: bræð þat (nl. skipit) áöndverðu sumri ok lát þorna síðanKgs. 87; om Gjenstande der indeholde Fugtighed og svinde ind ved dennes Bort-tørren: at engi kvistr þorni eða hrörniKgs. 1352; þá deyr haslinn ok því næstviðvindillinn ok berr hvárki lauf, nemaþorna ok firir verðast bæði Str. 6624;om Veiret: þá var bæði á hregg okrota - þá hét m. búandi á enn sælaThorlák biskop, at veðr skyldi þornao. s. v. Bp. I, 33919 fgg; om døde Men- neskers Legemer eller Lemmer: á engumhlut eða lim hans líkama mátti sjánökkurs konar þat mark, at hannþornaði né þyrri - heldr svá sem lif-andi mundi þessa manns dauða líkamivera Mar. 2021 jvf 20125; Fm. I, 22927;Pr. 23924; om levende Mennesker som svinder hen a) af Sygdom og desl.: móðir sveinsins var lostin eldingu, okþornaði hón upp ok dó Post. 35910;þetta líf þornar af hita en þrotnar afsóttum Heilag. I, 82116; b) af Sorg, Græmmelse: i Forbindelsen: morna okþorna Hítd. 6914; Fld. II, 23528; Barl.16312; fyrleit hann heim þenna svá semþornaðan Heilag. I, 20020.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᚮᚱᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary