Þrjóta

þrjóta

þrjóta, v. (þrýt, þraut, þrotinn) 1) þrýtre-t dvs. noget tager Ende, ophører, saa atdet dermed er forbi; þraut orrostunaHeilag. I, 57639; veizluna þrýtr Laxd.7 (105); Flat. I, 18231; þrýtr þar núríki Israel Stj. 6404 jvf 6571; þeir Þór-gisl fóru upp eftir ánni til þess erþraut bœinn Flat. II, 3698 jvf Eg. 27(567. 582); Nj. 23 (3513); nú er vænt atþrjóti okkra samvistu Flat. I, 55411; erþrotin ván þótti þess dvs. da Haabetderom var ude, man ikke længere havde nogen Udsigt dertil, Eg. 85 (21412) jvfOT. 87; er enn eigi þrotin ván athittist ráð til at vinna hana Fm. VI,1524; þrotin var öll mannlig hjálp Mar.66733. 2) þrýtr e-n dvs. en kommer tilat mangle noget (e-t); íllt er þat, efföður mínn þrýtr drengskapinn Ljósv.429; þrjóta mun okkr brœðr íllsku viðþik Flat. I, 5475; er menn m. konungsþraut grjót Fm. VIII, 1392; er munkaþraut vatn Leif. 16918; þraut uxanngönguna dvs. Oxen kunde ikke gaa længere, Grett. 11416; hann þraut örendit SE.I, 15611; e-n þrýtr at e-u d. s.: ef hannþrýtr at veraldar auðœfum Leif. 5224;þrýtr hann at fé Grág. 13226; er Birki-beinar vóru þrotnir at drykknum Fm.IX, 4122 jvf &vl 9. 3) þrýtr e-n dvs. enkommer til at mangle de fornødne Kræf-ter, bliver udygtig, m. Inf. ásar er styðjaræfrviðu, merkja biðlund þá er styðrván vára, at eigi þrjóti oss at vættamiskunnar af guði Hom. 153; þrýtr mítthjarta ok tungu at telja dýrð þínnadygða Mar. 110311; Trójumenn sá sjalfasik þrotna at vega sigr á GrikkjumTrój. 25; absol. aldri þrýtr þau némœðast Heilag. I, 40224 jvf &vl; seintþrýtr þann er verr hefir Fm. VIII, 412;hann var þrotinn mjök en lítt sárr eðaekki Sturl. II, 3765; höfum erfiði okekki örindi, mara þraut óra á megin-fjalli Hjörv. 5; Kolbeins menn tókuþá drjúgum menn af Þórði, er hestanaþraut Sturl. II, 2113 jvf 26812; hestrinnvar þrotinn Fm. VI, 211 jvf Eb. 34(6224); hafa þrotna hesta Sturl. II, 2021;er okkr vel fallit at matast hér okhvílast nökkut, at eigi þrjóti okkr áleiðinni Heilag. I, 16718; er allir vóruþrotnir á at biðja hann til Bp. I, 12827;eigi fyrir því at hann væri af verkiþrotinn, er skapaði með orði Messusk.17019; er riddarinn þá með öllu þrot-inn af biðstundinni Mar. 51734; er folkitþrotit af biðstundu langri Heilag. I, 4619. 4) þrýtr e-n dvs. en kommer i Mangel paadet fornødne til Underholdning for sig ogsine (jvf þrot); ef þess er ván at þauþrjóti Grg. II, 65; ef hinn er þrotinner fram fœrir ómagann Grg. II, 103.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᚱᛁᚮᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary