Þungr

þungr

þungr, adj. 1) tung af Vegt, tung at bæreeller løfte; tak ok öxar þínar báðar -ok haf þá í hendi er þyngri er Anal.1823 (Pr. 5530 jvf 564); þótti hann (nl.hjalmrinn) mér nökkurs til þungr Laxd.33 (8311); jarl fékk eigi yfir hlaupit, þvíat hann var þungr á sér Sturl. I, 9118jvf Flat. III, 37313; þungr á baki dvs.tung for Hesten at bære, Fm. VI, 21026;þung verða gamalla manna föll Fm.III, 18911. 2) tung at sætte eller holdei Bevægelse; om Fartøi: þungr undirárum Fm. VI, 26216. VII, 249; Eg. 57(12722). 3) tung, træg til sin Gjerning,sin Tjeneste; mér er fótr þungr (dvs. jeger tung paa Foden, det falder mig be-sværlig at gaa) Laxd. 37 (984); honumvóru augu þung Ölk. 158 (c. 1); hús-karl þungr ok þrjótlyndr Bp. I, 3415. 4) besværlig, som falder tung og er for-bunden med Møie; ferðin var þungVallalj. 540; þeim varð mikill farar-tálmi at hestunum, en mannfœrðin varhin þyngsta Eg. 74 (1782); hafa þunganmatarafla dvs. have Møie med at tilveie- bringe Mad, Flóam. 24 (14629), jvf Nj.21 (31); þungt starf Kgs. 5923; þungtandvarp Bp. I, 82114; berit upp fyrirhann þunga spurning (dvs. Spørgsmaalsom det er vanskeligt at besvare), ok efhann leysir hana vel, þá - Post. 4028. 5) saadan, som volder Skade, Ulempe,Lidelser, og som man gjerne vil afvende;þessliga hafa mér draumar gengit, semþit munit berjast ok drepast niðr, ok þómuni þar annat þyngra á koma Flat.I, 28021; veita þungt dvs. gjøre Skade,blive til Skade: veitir þeim Sigvaldaþessi hríð þungt Jvk. 442; upers. veitire-m tungt dvs. det gaar en ilde, Flat. I,8712. 10817; fá þungt af e-m dvs. lideOverlast, blive haardt behandlet af en:fékk hann þungt af Hrafni, þvíat hannvar kappgjarn í leikinum Fm. VI, 1054;hafi þér, Norðmenn! (eigi) svá þunganhlut af oss, at þér værit eigi verraverðir Fm. VI, 92; ertu sem þeir eross vilja þyngst, ok mun ílla farast,ef - Frs. 17210; biskupinn segist okþat hyggja, at Kolbeini muni nóguþungt at höndum, þótt hann beri eigimeð sér saklaust blóð Bp. II, 684; mérer þungt dvs. jeg befinder mig ilde, Vallalj.333. 101; hitt mun oss þungt falla, ef vérberjomk til mœði, svá at menn verðifyrir því úvígir OH. 2102, jvf Þorskf.5411; oss munu öll vápnaskipti þungtganga við þá Nj. 130 (20125); kvað sérþó þungt segja hug um, at nökkutmundi at sök hafa Eb. 30 (5326); semkonungr var kominn í hásæti sítt, sámenn at hann sat með miklu vanmegniok þungu yfirbragði Fm. VII, 15610;Sigurðr konungr lá í lypting á skipisínu með þungum hug Fm. VII, 16514. 6) ubehagelig, som det falder tungt atfinde sig i; bíð ek þunga daga, ef ekskal þat bíða, at Þ. væri drepinn Sturl.II, 13011; hann kvað þar þungt af atsegja Sturl. II, 13010; Odda-verjumþótti þungt, at Haukdœlir hœfisk þartil ríkis fyrir austan Ár Sturl. I, 24529;er þungt at heyra þyt smábarna Bp.I, 405; þó er þungt at þola lengr allarþeirra íllgerðir Bp. I, 4022; þung tíð-indi DN. X, 9; þungar fréttir Þorskf.7713; þungt, adv. = þungliga: kon-ungr tók heldr þungt hans máli Eg. 56(1237); líkaði Kalfi allþungt Flat. I, 32829(Frs. 9619). 7) uvenlig eller fiendtligsindet mod en; réð A. honum þat, atstaðfestast ekki í Noregi, meðan ríkiGunnhildar væri svá mikit, þvíat hóner allþung til þín Eg. 56 (12021); lengihafa þau Ljótr ok Þóronn þung verittil vár Fbr. 10130; hann talaði ok svar-aði þungliga um sættina ok veitti jarliþungar átölur ok stórar Flat. II, 8320;hafa þungan hug á e-m Eg. 36 (7126);Laxd. 58 (16918. 22); Fm. VI, 19012. VII,1131; Anal. 18019 (Pr. 5413); hafa þunganhug til e-s Eb. 47 (916); vóru þeir -þungastir Laurentio, þvíat hann hafðiáðr lesit bannsetningarbréf á kór yfirþeim Bp. I, 81925; Stj. 16920; leggjaþungt til e-s Flat. II, 17631; þyngjasttók með konunginum ok jarlinum, okhafði þó lengi at dregit, en þó komþyngra eptir Bp. I, 63228.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᚢᚿᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary