Þurfa

Old Norwegian Dictionary - þurfa

Meaning of Old Norwegian word "þurfa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

þurfa: þurfa, v. (þarf, þurfti) behøve, tiltrænge,have fornøden, m. Inf. eigi þarf sá maðrþann eið at vinna, er - Grg. I, 19210; efmenn þurfu hey at kaupa Bp. I, 72316;m. Gen. hann mun nú ok biðja firir oss,ok munu vér þess mjök þurfa Flat. II,34034; ek þyrfta nú guðs miskunnarFlat. II, 3889; Barl. 5733; Stj. 14815;m. Akk. fé þurfum vér ok eigi vilja mínirmenn vinna til matar eins Flat. II, 12618;ek mundi heldr þurfa yðra hjalp okvináttu Flat. II, 31023; med PersonensGen.: behøve ens Hjælp: góðr við öl-musur ok alla þá er hans þurftu Anal.17116 (Pr. 4425); upers. þess þyrfti at -dvs. det kunde være fornødent at - Gunl.10 (2448); þœtti mér þurfa at - dvs. detskulde synes mig fornødent at - Grett.2429; þú lætr eigi þurfa í váru máliþessa níu raddarstafi SE. II, 1616; eng-um manni þarf tysvar í vatn at drepaBorg. 1, 213; þurftu um þat sár engiumbönd þaðan í frá, svá greri þatskjótt OH. 21939; e-s þarf við dvs. derudkræves noget, Barl. 5811; Flat. I, 31735.II, 10819; absol. eller uden Objekt: væretrængende f. Ex.: veitti hann þeim semöðrum - þat sem þurft beiddi, eigi atþeir auðgaðist, heldr at þeir þyrfti þáeigi eða væri minnr þurfandi Heilag.I, 14622 fg; ironisk og elliptisk: þurfti hanneigi fleira (dvs. han har faaet nok, derskulde ikke mere til for at gjøre Endepaa hans Liv) Vígagl. s. 9221 jvf c. 831;jvf Fm. XI, 1443; ofte betegner ogsaaþurfa med tilføiet Nægtelse, at noget erufornødent, overflødigt, at man gjernekan undlade det, fordi det intet kan hjælpeeller nytte: ekki þurfti þá griða at biðjaEg. 54 (11332); hann lét lausa öxina(som stod i Saaret), því at hann ætlaði,at eigi mundi þurfa um at binda (dvs.at Saaret var dødeligt) ok vildi forðasér Grett. 171; var þat alþýðu mál, atengi maðr mundi þurfa at berjast viðMagnús konung Hkr. 5366.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚦᚢᚱᚠᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

absol.: absolut.

c.: Capitel.

f.: Feminin.

Inf.: Infinitv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.