Tiginn

tiginn

tiginn, adj. fornem, anseet, anselig; er hónkonungborin í allar ættir ok halfuraf Uppsala ætt, er tignust er á Norðr-löndum, þvíat sú ætt er komin frá goð-unum sjalfum Flat. II, 1714; er skipatþessi höll fyrst með enum tignastummönnum Didr. 31916; hann leitaðimargra ráða, at hann mætti fá hennarok hugðist mundu tignast af því, athann tengðist við tigna menn, þar erhann var sjalfr lágr at burðum Heilag.I, 14; tiginn maðr kaldtes i Besynder-lighed den som var hævet over den al-mindelige Bondes Stand ved Jarlenseller høiere Værdighed, som bærer tignar-nafn: var í þeim flokki tignastr maðrHaraldr Sigurðarson bróðir hans Flat.II, 32623; konungr svarar: þat hugðaek, sagði hann, at ek mundi hafa valdtil at gera þann tiginn mann, sem ekvil hér í landi Flat. I, 2947; ertu vitrmaðr ok siðugr ok kannt vel at verameð tignum mönnum Flat. II, 8128;ekki vil ek berjast við konungs ríki okofrefli liðs, en fyrir jafnmörgum munek eigi flýja, ef mér skal þess unna;mun ek þá ok at því gjöra enganmannamun, hvárt er tiginn eða útiginnEg. 57 (12621); öllum gaf hann nökkurngrip, þeim stœrra er tignari váru Fm.VI, 18119; ef Magnús konungr lifði,þá myndi hann eigi gipta mik minnamanni en konungi, nú er þess engiván, at ek giptumst útignum manni- -; nú vill hón eigi eiga útiginnmann, þá megið þér gefa mér tignar-nafn Fm. VI, 2898. 17.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᛁᚵᛁᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary