Tign

Old Norwegian Dictionary - tign

Meaning of Old Norwegian word "tign" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

tign: tign, f. 1) hvad der tjener til at give enAnseelse (jvf sœmd); slíka hina sömutign skalt þú veita dróttningu, sem þúveitir konungi - -; en ef konungrhefir yfir borði með sér þann gest, erslíka tign á at þiggja - Kgs. 8311. 14;er þat satt at segja, at ek hefir hvergiþess komit, at ek hafi slíka tign sétsem með yðr Flat. II, 8123; er núdrukkit brullaup þeirra Sigurðar okTófu með mikilli tign ok virðingu Fm. XI, 882 (Jvk. 3834); veita e-m tign, =veita e-m sœmdir: bréf vóru komin frákórsbrœðrum norðan til biskupsefnisok kórsbrœðra í Björgyn, at þeir skyldiönga tign veita Hákoni konungi Fm.IX, 25814; þeir (raddarstafir) bera svátign af (dvs. have saadan Forrang frem-for) samhljóðöndum sem almætti afhalfmætti SE. II, 14. 2) Værdighed,Høihed; viljum vér unna honum mestrartignar hér í landi Flat. II, 3813; eigivilda ek bera konungs nafn, því atek þóttumst eigi vera makligr þeirrartignar Klm. 21730; hverr maðr skal íöllum hlutum fyrst sœma konung okkonungliga tign Kgs. 1058; allir mæltuþar eitt um, at Álfgeirr jarl hafði hinnversta hlut af, ok þótti þat til liggjaat taka af honum tignina Eg. 52 (10414);hvat hvatti þik hingat á várn fund?R. svarar: at sjá tign yðra herra -Nj. 3 (610); yður tign i Tiltale til konge-lige eller andre ved deres Stilling og Værdighed ophøiede Personer: þat byrjar,herra, yðvarri tign at vita - Flat. II,1249.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᛁᚵᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.