Tigund

Old Norwegian Dictionary - tigund

Meaning of Old Norwegian word "tigund" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

tigund
tigund, f. 1) Stand, Stilling hvori etMenneske er; hversu menn skulu land-nám taka hverr í sína tigund Frost. 13Indh.; þarf hann þat sannyndasam-liga at skipa ok skygna, at hverr sémundangsmaðr í þeirri tigund, semhann er í skipaðr Kgs. 10534; DN. II,50417. 2) Art, Slags; eigi þóttustmenn sét hafa slíkar gersimar í þeirritigund Fld. III, 4527; hann kann þathenda, at karlfuglinn kemr ok blandastvið annan karlfugl ok gleymir svásínnar tigundar ok nattúruligs eðlisStj. 781; gjóta þeir hrognum sínum okleiða fram fjölda mikinn ungra fiskaok œxla svá ættir sínar, hverr í sínu kyni ok tigund Kgs. 1212; ok er Nor-egsmönnum þat mikil úhamingja attýna í einni ferð þeim fjórum hlutum,er ágætastir eru hér í landi, hverr ísínni tigund Flat. I, 47012.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᛁᚵᚢᚿᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
lat.
latinsk.
s.
substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back