Tími

tími

tími, m. 1) Tid, Tidsrum, = stund; líf-daga hvers manns, er eyðast ok líðaum dag ok nótt, er hvárt gerir sínntíma Barl. 5712; meðan er guð gefr osstíma ok stundina til Barl. 3312; eigileið langr tími áðr - Fm. VI, 92; eptirtíma liðinn dvs. efter en Tids Forløb, Bp. I, 85715; fyrir tíma dvs. for en Tid siden, Heilag. II, 14116; eigi langan tíma uppfrá þessu tók Þorsteinn sótt ok andað-ist Vatsd. 38 (6114); T. var um tímakaldr í sínu hjarta Mar. 4114; þar semvér lifðum drjúgum alla ársins tímaeftir sjalfra várra leik ok lystingu lík-amsins Stj. 14826; skilningarlaus skepnagætir þó þessarra tíma með nattúruKgs. 126; ef maðr hættir of mjök undirslíka tíma Kgs. 5314; þá gerðist tímummjök framkomit dvs. da var Tiden langtfremskreden, Flat. I, 3236; nú er svákomit tímum at - dvs. nu er Tidensaa langt fremskreden at - Þ.Jón. 35;þenna tíma dvs. i denne Tid: þenna tímavar úfriðr mikill í Noregi Grett. 117;í þenna tíma var konungr í SvíþjóðEiríkr Eiríksson Fm. X, 278; þann, íþann tíma er, sem - dvs. paa den Tidda: fóru þeir allir heim aptr - aðrirþann tíma, sem Esdras var formaðr, okenn nökkurir svá sem í þann tíma, erþeirra formaðr var Neemias Stj. 5010 fg. 1481; ef guð gæfi þann tíma, at vérmættim með nökkuru móti fá sœmdirvárar Sturl. II, 63. 2) StavelsensLængde eller Kvantitet, = stund 3. SE. II, 70. 3) Tid paa hvilken noget børske; þér settúð þeim engan visan staðné tíma Dn. III, 36; er þeim þóttitími til at ganga á fund konungs Eg.8 (133); þeir héldu vörð á, nær tímimundi vera at hitta konung Eg. 62(14625); var þat einn morgin, at hús-freyja fór til fjóss at mjólka kýr eptirtíma Grett. 8018; bjoggu ferð sína ítíma til Karlamagnús Klm. 1235 jvfFm. VII, 19712; bjuggust nú á burtmeð nökkurum skyndingi, svá semþeim þótti helzt tími á vera Bp. I,52020; ek vil þó eigi þér frávísa þess-um ráðahag, heldr unna þér þeirrarsœmdar á hœfiligum tíma Fm. VI, 13311. 4) Gang; þat bar til einn tíma er (at)dvs. det hændte en Gang, at - Stj. 192;þat var einum tíma á miklum hátíðar-degi - sýndist konunginum Játv. 4;fyrstan tíma er ek var hér Flat. I, 51235;heiðnir spekingar kölluðu sjalfan guðannan tíma nattúru en annan tíma guðStj. 79; einn tíma - annan tíma - okþriðja tíma Dn. I, 263; í annan tímadvs. anden Gang, atter, paany, Stj. 506;Flat. I, 1453. 21131. 5) Lykke; sá tímifylgði ferð þeirra, at hvar sem þeirdvöldust, þá var þar ár ok friðr góðrSE. I, 2623; meðan ríki stóð með bezt-um tíma ok siðum Kgs. 7415; Alex.10024; gefi guð dróttinn yðr góðantíma - Stj. 42617; gangi þér allt tiltírs ok tíma Flat. I, 56619; eptir þettagékk Eyjolfi hvárki tírs né tíma Bp.I, 28621.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛏᛁᛘᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary